Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 86
86
(gg fébi mig fjeinia þ\á |>úfé&6nb<i mfmim
tií itÆíftrt óré; táf eg ó teíuoerbum frant*
ferum C fiecffngu á búffaparfcáttunt, og lifa f
ffarffemi og ftmíeifa t oinitu, poí íaungunitt eptir
ab fomaft fem lengfí { þoerutoeggju, 6p eptir
fiot fem mér fór meira fram, og fiareptir fer áffuttti*
anin. @g {mgtcerfci nú faupi mfnu fem beff eg
mátti, fiot ttú oar eg Þúinn ab feggja af fiau
fceimffuíigu fétfaup og abra eibflufemi, ^oartií
aflt &afbi gengib fem laufí oar oib mig aí» unb*
anfernu.
@ú áíieppni oiíbi til á $eféu ári, ab fmfés
tónfci minn fótfcrotnabi, ffetmnu fprir fláttarfcpr*
jutt; fetti l;ann migfió tií oerflfjóra fíné, á mefcan
{tantt ecfi gjtrti fjólfur gettgifc tií oinnu. fþetta fall
oiífci eg rccfja mefc f)iittti tneftu trúnienffu, ett fá
fcrófct afc pab oar ecfi foo aufcoelbt fem eg I;uras
fci { fprffu, 33innumennirnir fjeftu l;orn { fffcu
minni fccrfci fprir fiafc, afc fcúfó&ónfcinn &affci nú
fett mig t;ftr fiá, fem fieir ófitu jafttatt fér, og
lífa oegtta l;iné, afc fieim fiófti eg l;afa oerifc
of óftliftntt mér afc unfcanfernu, og mcfc trúmettní
jfu og fíarffemi orfafafc fieim meira erfifci, ettn
naufcfpn í;efbi tilfcorifc, fieir fegfcu, afc eg flanabi
eíná og gicfur tií margra fieirra oerfa fem l;úfé*
fcðnfcinn ecfi þefbi ffipafc, og I;enum fjeffcu ecft
fcottifc {ímg; oarfc eg fannig eptir fof óoittfcrlíi þjá