Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 90
90
og fíflib mcr pcfar óftÆfcur/ ^elífcut eitu «b fetja
t;cfur upp á móti l;etium; en fprir fieí furftb
í»ifc ecfi ob ótta|í, l;ann fanu nú $egar betur tií
öllé fem búffap witfemur enn cg, og einé ab ums
gánga|f fólfib. ©fplbifiann f aramóti oitja giera
tnér fíafca nlsoitanði, fiá cettub fiib ftrap ab láta
mig oíta fiab, og elbúngié ecfi filfba ^enum f
Joí ab tafa fiátt f fTífum fprirtcefjum, fiá b<mn
fíipabi pcfur £ab. ®n fprir fiot farf fíff ráb ab
géra bjá (teitum fþoclát’i, fem f elíu ffuu bag
fari fpnir bina mefíu ráboenbni. ^ííbib fiib be:t»
um á mebau cg oil láta foo oera, og berib fiib
pcfur ab Iffjaft í;enum, fiab oerbur t;cfur fjálfum
tií góbé.
©ooua fór nú fietta, eg tnátti tíí ab oern
oerf|fjóri. SSinnumettnirnir l;Iibbu mér utt betur
enn ábur, og befbi ecfi f?ráfur oerib, bá bcfbi aílt
farib oeí from, enn t;ann fpanabi l;ina upp og
fat um mig einá og oaíur utn rjúpu; fió gat eg
fomib fiof foo fprir meb þotgö og góðum atlotí
ttm, ab benum oarb ecfi miíib ágengt. fþegar
tnér annabboert pftrfáff eittboab, eba Ibcát’i, ft;ub*
i|l foo, fór bann tií l;úfábónbané og fagbi
benum fab { alíra ábeprn, fiá ecfi einá og bantt
oilbi áfafa ntig cba baftala, l;ellbur íétff l;ann
oera ab fegia l;úfsbonba ffnum l;oeruig nú befbi
gengib í bag, pftr be'fub ab taía, £efbi ttú l;úfés