Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Qupperneq 93

93
tií <tb »etba gáb föeitarlíptta, eiué og oav||
£á ée[ni[igur oa Iífíiguv tií ab oevba mifií foeits
arbprbi. gg ffal feféoegiia Iáta mér eiité aimt
um ab ftprfja fsig tií ab fá jarbnabf, og ab géta
reifi bú, eitté og eg lét mér aut um $ab í fprra
fiitni ab foma f oeg fprir ðiptliig fifna, paö ec
ed’t nóg aö bera ftg eö oerfa foeitma fem mefi
fyrtc énattöfynltgum fsýttgflum og ffaöa, Í;cIöí;
uc á maöuc lífa aö reyua til aö útocga ítcmtt
gáöac ffittuc, meö fiof aö Italöa petm fcam og
ffycfja f)á fem ecu efiitligic, og þufa oeciö
tcú og öigg oinnuftjú. er oifé um ab rtiarg*
ur foeitarbénbi oerbur tií, ft;rir mín orb, nb géfa
íér eba Ijá eitttt eba annan búfl;lut fent fiér liggur
anramefi á tií ab géta reifi bú, foi aílir unna
fiér ft;rir atgierfí fiina og trúít;nbi oib búfsbónba
finn, einfum fareb fiú oarli fominn foo lángt
afoega ábur; en fýnbu fiá framoegiá ab fiú ítaftr
otrib oerbugtir ft;rir fTífn ftjálp, meb fioí ab oera
bugíigur I fiiniti fiétt.
gg fiacfabi ápreppfiióranum fjaná góboilja
og tiííegur, meb ntorgum og foo fegrum orbum
fem eg gat tií fuiibib, og þéílt nú glabur fieims
leibiá aptur, og glnbbi l;ana Unu mína mebfioí
ab fegja ftenni boab fram þafbt farib. 3íocfru
feinna (frifabi $repp|fjórinn mér tií, og fagbi ab
«3 mottti nú láta fara ab lýfa fiegar eg oiíbi,