Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 95
r
er ecft «b orbícngja petta framar, eg fír
ftb búa og ÞúfTabi oontim bctur oib fab fitía
fem eg l)afbi; fá eg nú be|f bonb fú ^ecf tng fem
eg f)flfbi litoefjftb mér, og fú D'cni og roggfemi
fem eg þafbi oanib mifl á feinujtu óviit fem eg
Oítr oinnu mabuv/ oar mcr notftbrjúg, pt?í dn pefá
^efbi búfíflpuriiin mimt bcebi ovbib flumur og enbas
(leppur, en bíngab til bcftr gnb bfefóflb mig og
mitt erfi'bi einé og fú íannffé beftr féb nocfur
merfi tií í gjcerqoeíbi, ef fiú l)eftr litib nocfub
eptir boi, fent féff { fringum bttinn.
8fu otrnti eg fiér þyfi flb eg fé orbinn œbi
mftrgorbur, og jþér fé orbib máí á «b I)oíía pig,
flóburmflbur! en fprffeg fieft bflllbib fiér foo fengi
uppi, fiá ottla eg ( fám orbum ab fepja fér fioaba
ftöfllíteglum eg I)eft fplgt I búlfnpnum.
fþflb gamlfl boborb fem ©ub gaf Slbam forbs
um, og unbireiné ellum þanáuibjum: með erftðt
ffftltu $t'g «f jO'röunm' mrr«, áfámt bcim búnobs
flrbófum fem eg l)afbi lefíb, leibbu mig oib ná<
foamari eptirpáuía til pefé, ffrap í fprfíu, ab
byrðft og enðurbÆtft fðrö mín« foo oel og mit’t'ð
fem mér »«r meff mogult'gt; fftnn eg brábt,
flb fiflb erftbi fent eg oarbi fumií, foarabi foo
oel fo|fnflbinum, ab fegar fíunbir libu frflm,cg
mér oitrb nocfub afgáitgé af $o( fcm eg purfti
til búft’ué naubfiurfta og aufníngar, fafnafci cg