Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 100
100
Sfattnig fmfbi egwifímm ffab fyrir fjoab eitW/ og var
txittbr <tb í»í öb pftb t?Æti látib fáttgftb peflftt ftœtt
o«ri ftb brúfa íftb/ foo pftb ecfi tínbifí, ebft fiab prbi
íeit «r fiof fsegar á íagi. (£g íagbi mifib fapp á ab
Iterft «b fecfjft iafnoiegi biarðrtvbiéoeganna, og atíá<
fonar mfttartegunba fín á miHi, «b búbrýginbnm,
og fteftr fab orbib mér ab miflum notum; foí ffban
^eff eg gétöb bpgt reifnfnga mítta á fftflara grunbs
veKi, og bagtcert efnum mfnum forfjáHigar, ©g
beft, t. b. féö uppá offí, boött mér oatri betra
ftb ftecfft faubunum enn fjoígft ánttm, eba poert
6 máti, eba boert eg ottti «b fielga ónunt og
fcecfft fúnum, eba bv«t á máti, og er mifib I
$ab oarib; fleftir gáttga f blinbni, og I;afa einá
mifib af jjoerju fprir ftg á í;oerri jerb, einé 03 fá
fem biá ncerfí á unbctn á I;enni, ón pefé fim
oiti eginliga boert foo fer be|í eba ecfi, og beftt
margur ctf bof flórattn baga. £ífa beft eg gét>
«b oarab mig oib ctb lóta l;entugri og briúgari
mat úr búi mínu fprir ctnnattn ébentugri og 6brjúg»
ctri, t. b. íiet fprir forit, einfum fiegar forttib
er bprt. ©emitleibié beft eg oarafí ctb gánga
frant bift pof fmáft, fiol margt fmátt gécft: eftt
fíótt.
0ú ft'árba ft&alregla fem eg f)ef? brúfab,
er ctö nera fpacfamur. gg meina ecfi ab cg
b«ft foellt mig ebct mfnct, nema ef eg ó ctb unb*