Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Side 104

104
fjefiv l;aft mófpvóa 03 ÍJvecfi 03 fuif í fvammi,
pá (ieft eg bvúfab aícavfið ovb, en fiaíban mevg
og oíítént flttnfaniíig; veibi og fjatffa beft eg fovbaff
af eHu megiti, fyot (Tíft géviv fsab oonba oevva,
Ðfiecfa ftváfa I)eft eg ffunbum bavib. fþav ft;viv
utan í;eft eg alltíb umgengiff fiau bífbíiga, og Iátib
pau fem fialbnaff ffmta tií fiefé ab eg mi fieivva
pftvbevva, en favámótt l;eft eg jafnan íátib fiab
áfjáff ab eg oavt fieivva pftvbobavi fem fabiv.
Slllténb I;eft eg oiljab láta oinnufélfib l;afa eitt*
&oab ab géva og gáttga fíavpíiga aí> oinnu, cn
eg fteft aptttv látib fiab l;afa ttóg ab jeta. j?attp
fteft eg gollbtb peim f mebaílagi, po nocfub miét
jafnt eptiv fiof fem fiau l;afa oevib miójefn; en
ftaft mévpóft ab ein(;oevv oinna ft;viv meivu fattpi
enn eg I;eft goíbib, fiá beft eg baitt fiab upp oíb
(>ann fiegav ()ann beftv favib fvá rnév; í;ittum (>eft
eg ecfí géfíb neitt ab ffilnabí, 9)teb bevnin mfn
þeft eg favib líft einé og oinnufólftb, fiegav fiau
(>afa oevib fomitt á $ann aíbuv, nema boab feb*
uvelffan fantt ab í;afa gévt mig enn uml;t;giufamí
avt ft;viv peint,
2lííiv foavta pftv I;veppó£i;ngjTunum, og oilbtt
fegniv létta á $eim effieiv íecftu oeg tií fefé, en
fiab ev ed'f oegucmn ab fava tlla meö bovrt og
úngtfnga fem etrtt á nföttcfetu, eba ab ala fiau
(jpvbulaulítga ttpp, fiof pá fomaft íau ffunbum