Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 108
io8
Kin ttiunfci pá ttevfa eitfjoafc gott fcjá mér mefc
tfmamim, fi;r|t fcíin fceffci gért foo mifii áí;rif á
mifl i fpr|]u. ®g flýtti mér nú af |latv foabbi
bónfca og fmcfafci fcenum fprir grciban; fcannbafc
mig afc fiacfa fcann eigi, fcitt oatri fér fjœrara,
afc eg mpntijí œfifegunnar; fá munfci öufc og
lucfan oerfca mefc mér.
©ö fíýttí mér nú afc foma fioí fitía út fem
efl átti eptir af »arntnðnum, og tóflf mér pab
ffjótt, en eptir fiafc fplgfci eö mér fappfamliöft
afc oiitnu um fumarifc, oö laé fcarttalcrrfcómsbáfs
ina á funnufcegunum. <í$ fá afc mér oar mt
einfœtt afc fara t t>iff, en fcoar eö átti afc leita
fcenttar fiarum oar eg f efa. gg ttiíbi fceífcur
fara fiánöab, fetn eg öiatti Icrrt ttocfufc, entt fiánö*
afc fcoar eö fcttflt mcira faup, entt Urrfci mínna,
oö fccf^ oegtta réfci eg af afc oi|fa mig fciá ©ýjlus
maitttinum, |ýoí cg oiféi afc fcann lét fér annt
utn afc frccfca aíía og íeifcfceina ellum, en einfum
einnufcjúiiitt ftttum, fcttfci I fcúuafcarfcáttttm og efcru
nptfamliöu; eð fá lífa afc ntefc fioí méti gxti
eg fce|tíitrt fcatté afcferfc t aílsfonar jarfcarrctft oö
jarbarfcetrunum, er fcantt funni fcetttr eun nocfur
attnar í fcané fýfíu. fþetta ráb íucfafciit, oð
oarbmértií fcamfitöju, fcoí fcegar ©pjlumafcurinn
fá afc eg fcaffci viíja á ab latra, fparafci fcann
ecfi afc fntba mig. íþegar eg fcaffci oerifc fcjá