Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 146
(i24) fiátt í þetiamt fcemi rpg; itáttíit og oœtbiit
íicrra fiurt/ £efé libna bagftné foeita fcurt,
XtT'
17, 21 íáugferbum nar eg er ðti, ab»brátta
eegn’ um (125) beiba^eim, gét eg |>eífi fángati
gprnbin íúti, gott cr ab oera fominn fceim; f»í
í>jart«b mitt er (126) ítelffngab, fcíacfa eg til «b
ftnna pab.
i8» <Sg oeit í;útt fiefir fínni fama, fafnar
þún |fray ef geng eg fró; fiá oib fín fmft oerfíit
gamait, oantar þan’ aHt, netn’ egféfijá. @faí
fiann ei brábum bruna’ { tún? bénbann brepmbi
mfg, fegir fntn.
19. fiít eg af l;oíti lonb og garba, lifnar
bíábib oib fíífa fjon, mteíi fcoern fpel á fpannar
(127 foarba, fprett Iæí eg fara muiftn, lángf
fínnfi mér fieim ab bænum bil, brábítrtib famt
fprir ebrum bpí.
2°. Öúfffrepan fiefur nugab úti, annab
flagib, og fietta fér: Qxm firtfur munniitn fíctt
meb flúti, fémur begor af baf’ eg er, og bjarta
leggur þenb um fiáíé, íieflbur entt eái oib mig
friálá.
124 íé ðrtflnfiflt íá mifíb fiaft fprir pf.
125 21 ftaHoeðum.
126 ájelmfngab, annar parturintt er beima.
127 Mlatlt bv0tn fpol p, e. eg mali þaun I fmán,
í»f mer fpfir oeaurinn lánar.