Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 148

148
fáitgur fortf á ftífiíbpnð fyfgirtnbi/ faftmt ums
fenfíng.
26. Jþurtb fÆtt et fnnnig Ijeint út uitjrt,
fiuðfi íeir tii fem repna Ifft! á íðnbi ðifttir fuona’
ab fttirt, fírlgcrti mun ei ftnitrt(f flift. Ð! (toab
fcrlatm pann fegg eg teí, fem fsannig Þór 03
giftiit »el!
xt,
27. £Dfá eg oel íofa mítta ftóru, má eg oel
fiar um fóngja Ijób: eíí er (130) l;«n jfept af
eí>Ii býru; ei ocit eg íoílíft gcrb(fu fcíób: eíí er
I;ún fem f fión og raun, fcrtann mannfoffa fcrrir
baun.
a8. $ennar gubí;rcrbfr og bpgba bcrmi
bagíiga fftn, fem fagurt blpé*. binuttt aCft fénnir
fem fieim fcrinir, fibar bernitt og fteptir (131) pó,
illmcrli, flátn og arga:faó, ófamfipcftir og fteim'
(fu Ycaé.
29. £>ún er rétt feííub fmffiné S0?6bir,
bjúunum fcvr og t»;rbt fem ber, I;ennar bt;gb ícrra
íanbfmé bióbir, lempin fior til ogl;uguí er; ■Dún
oprbir mig og elffar einé, engum gérattbi neitt
til meiné.
30. -öún meb Ibróttum l;úftb ft;Hir, l;reins
íiga býr tií mat áoalt; (mab fcnt bun {teffr fmnb’
130 ■’oútt, f. e. l;ýran ebttr fonan mín,
131 3^3, ógángur.