Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 181
pófti I;itt DÆmta, eb íýfe eittum fem ítafbi (tfotib
fltemt upp«tbi, ett fnúifí fibaii tií betneber og
orbib fómamabtir mifill, £6 feivra fumti ab ucra
ftsrri btrmiit enn (nnna/íioi meb pufntóti gategeimtí
ig þét íeibt tuent fprir fjénir teinut ft;r|f, (toorfu
fumtc breyta ut'ö berntrt fem «la fi«u fll« upp,
einftim pegar {iab ern itiburfetiir, og fiarnírrlf: ab
fá ntegi eigi láta btigfallafí, fem b«fí fengib (Itrmt
uppelbi og fe fomirnt afoega, foí fab fe' megtu
Iigt fprir bamt ab fom«|f til mennfiigar, ef boerfi
jfortir góbaitn oilja eba (fobugípitbi og foffgatfni,
einfum ef bann leitar rába og ab|fobar þja gáb*
um monnum, einé og fþorláfuc bánbi. 3 einu orbi
ab fegja ertía eg ab uppoeptur, Iaufainett|f« og
oinittimenlfa fþorlát’s bónba og (Soöfofnns bónba,
fe'u fpegift og aDot?run og leföarofffr fprir fuma
únga memt og elí oinnuþjú. fþetta er $«b
fjórött fem lerra má af feguitni, og nít er eg
fomin rítt ab fof ftmta, fem er: (toörfu mit’ilð
oivgt fó aö efga góöann pre(f og ároat’rann, og
(toaö miflu ítann gétf t’omfð tfl lcföar.
fþjóöólfur. @g (>elb oib fecfjum pre|fana
(lérna, fiú fiarft ecfért ab fegja ocfur af pcim, peir
eru ecfi ntifib oib gentlu pre|tana feir npu núna.!
#eim fer aptur einó og ebru; eg man {iab (úngs
bcrmi ntlnu ab l;oert mannsbarn grét fem oar (
firfjtmni; en nú géta $eir ecfi fomib táruttum