Alþýðublaðið - 20.01.1960, Side 12

Franz tekur þegar að
sundla Hann sezt og heldur
um höfuð sér. Eins og í þoku
sér hann, að Webester er
kominn inn í káetuna og
langt í burtu heyrir hann
hvernig prófessorinn mót-
mælir. „Nú“, þrumar We-
bster, „mér komið bér ekk-
ert við, prófessor, en ég barf
að fim^a bennan náunga í
fiöru . . . Sjáið bara,- hann
er eins og hann sé begar orð
inn sjóveikur .. Jæja. stráksi
minn, eigum við að taka eina
lotu til? Þu hefðir nú ekk-
ert illt af bví, heldurðu bað?“
Þá finnur Franz skyndilega,
að hann fær mátt sinn aftur.
Hann verður aftur til í alit.
Hann stendur upp. Hann rek
ur næstum því höfuðið upp
undir í lágri káetunni. We-
bster hrekkur skelfdur aft-
Ur á bak. bví að hann stend-
ur nú allt í einu frammi fyr
ir kraftajötni! „Komdu bara,
litli minn“. segir Frans of-
boð rólega. „ég skal kenna
bér að vera ekki að blanda
bér í okkar mál.

$gÁNHá?NIK — Svona, Jóna mín, við skulum
hjálpa þér að vinda upp þetta garn,
ef við getum |>á losnað við Elvis.
— Eins og ég var að segja,
herrar mínir ... HERRAR
MÍNIIl!
— Þú átt ekki að 'ver'a lengi
í veðsetningu, elskan . . .
bara þangaö til verðað
lækkar.
v/. ÍX*
— Atliuga þú nú lieldur,
hvort ekki sé hægt að
ganga í einhverjum þeirra!
< 'C *.
t \ ... >
HEILABRJÓTUR.
Ef maður á átta epli í
körfu og á að skipta þeim
bannig milli átta manna, að
eitt epli verði eftir í körf-
unni, hvernig á að fara að
því?
Lausn í dagbók á 14. síðu.
GUN/
12 20. jan. 1960 — Alþýðublaðið