Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Síða 2

þótti nokkuf) liart í ári 1817 1 og 1821» og 27, jió
enn frenmr 1831» og 7, on sífiari hefir verió stöðugt
góiiari í landinu. Má nú stuttlega geta þess, hvem-
ig- árferfiif) verif) hefir 8 árin hin seinustu á ATest-
urlandi:
Ár 183 9. Arferöi i góf)u mefiallagi, norfian-
áttir að staðaldri , optást Jiurrviðri, en lítil úrfelli;
grasár varð {>ví i lakara lagi, en nýting góð. Sjáf-
arafli allsæmilegur, nenia í Dvitvík, Jiar varð lilutar-
hæð að eins 50 til 110, fiskar.2
Á r 18 40 hyrjaði harðindalega fyrsta mánuð-
inn, var þá mjög liagaskarpt fyrir útigángspeníng
og 20 mælistiga frost, en á tveimur næstu mánuðum
koin aptur bezta vetrarveðrátta; voru þíður þá svo
miklar á Góu, að liús voru bygð vestanlands, hey-
^hlöður og lijallar og baðstofa ein í Barðastrandar-
sýslu. Hinn fjórða mánuðinn voru tíðir og ákafir
útsynníngar, en næstu 3 mánuðina votviðri. Á ell-
efta mánuðinum gjörði fannir miklar og áfreða, er
leystu upp undir árslokin. Grasár varð í lakara
meðallagi og nýtíng hág á lieyum, eldivið og sjó-
faungum. Sjáfarafli varð í flestum verstöðum vestra
jafnbetri en árið áður. 1 Dritvík frekur hundraðs
hlutur.
Á ári þessu fór barnabólusótt yfir nokkurn Iiluta
landsins, fluttist hún inn sunnanlands árið áður og
varð margra báni, náði liún ei leingra en í Borgar-
fjörð, enda var þá sama árið búið að setja kúabólu
því nær hverju mannsbarni í landsfjórðúnginuin;
voru þá liðin 62 ár frá því að bólusótt hafði sein-
ast geingið.
Jeir Steinstrúp og Jónas sál. Hallgrínisson,
1) Klausturp. 1. Árg. Ids. 4 — 5.
2) Vertíð í Dritvík er venjnlegast frá því skuimuu fjrir
suiuarinál ug fraiuundir krossmessu hina nýu.