Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Blaðsíða 4

4
;iðai'lega jiiii't og kalt, suniarið vætunieira, l austið
og- síðustu iiiámiðir ársins umlilej pingasaniir, vetur
lagðist aft með lilotum og jai'ðleysuiii, ]>ó leysti
nokkuð jökul af’jörð fyrir sólstöður. Meðal-g-rasár
og njting góð. N'etrarlilutii' undir Jökli Iiæstir fjög-
urhundruð; í Dritvik meöalfilutir; steinliífsalli vestra
i liezta lagi.
Á sumri fiessu fór yfir land allt landfarsótt með
{lýngsla-kvefi og- beinverkjum, sýktust næstuin all-
ir og siimir lágu leingi, en færri dóu; hnekti sótt
{iessi allmikið lieyvinnu og bjargræðisvegum ínamia.
Samsumars fór kennari 13. Gunnlaugsson um vest-
ari hluta fjórðiingsins og mældi landið.
Ár 184 4, gott ár frostalítið, en veðrátfa ó-
kyrr og úrfellamikil/ llagabann fyrir útigángs fén-
að varð livergi fángvinnt. Grasár gott, lielzt á út-
haga, og- nýtíng hagfeld. Hlutir við sjó íbetralagi,
vetrarhlutir undir Jökli frá hálfu þriðja til fimin
hundraða. I Dritvík mjög lítifl afli, vegna ógæfta,
60 fiska lilutir hæstir. Aptur aílaðist betur i veiði-
stöðunum vestra. Ennþá var kvefsótt í landinu.
Ár I 8 4 5 er talið með mestu árgæzku árum
laiulsins. Átta mánuðir {iess voru hlíðir og góðviðr-
asamir. Frostrigníngar tóku fyrir Iiaga í 6 vikur
um og ejitir miðjan vetur. Fjórir síðustu inánuð-
irnir voru vætumiklir og véðurliarðir með köflíim,
en ahlrei frost að kalla til ársloka. Svo var vor-
gott vestra, að fuglar fundust orjmir eggjum á sum-
arjnáluni. Jiegar í Ajirílmán. tók að gróa vestán-
I.ands, og öndvert í Maímán. var bæði sjirúngin út
sóleyg, fííill og fifa. Grasár hefði orðið í hezta lagi,
ef sífeldir {mrkar hefðu ei valdið {ivi, að gras brann
sumstaðar af túnum og harðvelli, og {ivi varð ei
nema gott meöal-grasár, en nýtíng liin hezta {iáng-
að til í Sejit. nián., {>á rýrnuðu óliirt hey af vætuiii.