Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Qupperneq 25

25
ið viðarfarmar á Stykkishólm, og einusiiini á ísa-
fjörð, að tilhlutun kaupstjóra Clausens; auk jiess
hefir Brynjólfur kaupmaður Beneilietsen sent eptir
einurn farnii frá Noregi til Stykkishólms og Flat-
eyar, og álíka mikið hefir fluzt að Bíhlmlal að til-
hlutan kaupmanns Jorleifs Jónssonar; bezt hefir
úngur kaupmaönr, að nafni Sigurður Jónsson, gjört
til, let liann llytja að Flatey viðarfann 1840; svo lief-
ir Tiann og sent til Noregs eptir viðarfarmi bæði
árin 1845'og 1846; og má telja jiað nægan vott um
viðareklu, að báðir fiessir farmar voru sehlir á fá-
um (lögum án uppboðsþings; sér jió lítið staðins, jiví
ekki er óvíða í héraðinu enn j)á kvartaö yfir viðareklu.
3>ogar verzhiiiinni er nú jrannig liáttað, að opt
er tregt að fá i henni margt, hvað af nauðsynjavör-
um og jiörfum manna1, j)á má með sanni segja, að
líkt hafi Iienni farizt og landléttu jörðunum, sem á-
búendurnir bera ofurliða. Ekki hafa bændur látið
vöru sína liggja óselda, en við Iiinu hefír hehlur
hætt, að vörunni liafi veriö fleygt, út fyri ófiarfa ein-
tóman, |iareö opt (u utu nauðsynjavörurnar hjá kaup-
manninum, en ójiarfavörurnar voru optast nógar ept-
ir á boðstólum, og jiær óspart lánaöar; hefir þetta
orðið til j)ess að gjöra bæudur kaupmönnum svo
skulduga, að j»eir hafa oröið áð eeyta allt til árið
eptir, að geta komizt úr óþarfaskuldum jiessum,
en bundið sig aptur nýu láni. llingaðtil hefir j>að
j)ótt liagræði mikið, að margir kaupmenn hafa verið
fúsir á að lána kaupunautum síniim varníng sinn,
en nú er mörgum þegar farið að skiljast, að ei niuni
það að öllu eins Iiollt, og þaö hefir haldið verið; lán-
inu var líka í fyrstu svo háttað, að yfirvöldin hlut-
uðust til, að fátækum landsmönnum yrði lánað bjarg-
ræöi, þá mest þótt.i viðþurfa, en eingar óþarfavörur;
I) Sjá Ný Félagsrit 5tá ár, l»ls. öt.