Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Qupperneq 32

:32
til iifi eyi\i -|)eim. Ltfgafréttu vantar eim |>á i inörg-
um sveitmn, enda er landslagi víða svo varið, afi
óliægt er að koma þeiin vift; 11er aí’ leiðir {)að, að
nokkrir bændur á vesturkjálkanum lialda sauðfé sinu
í lieimalitfgum sem næst bænum, vetur, suinar, vor
og liaust; setja {ieir jni um 'fráfærutímann spítu í
niunn lömbunum, sem {>eir nefna kefli; nokkrir
reka geldfé sitt og ltfnib upp frá bæummi, oggánga
að {leiin á sumrin eða Iiaustin, þegar {leim lizt, án
{iess réttað sé, eða nokkur lögregla viðhöfð. Heyrt
liefi eg {>að sagt, að eingar markatöfhibækur sé til
í suinuni sýslum; margir hreppstjórar liafa {)ó ritað
upp mörk sveitarbænda sinna, og sent liverr öðrum
markatöflur [æssar; til eru og niargir {ieir afrétta-
bændur, sem leggja alúð á að jiekkja mörk inanna
og styrkja að góðum fjallskiluin; en [>að er nú ein
óreglan, að bjúin liafa tekið sér annað mark, en bús-
bændiirnir; svo að aldrei kemst, fyrr en seint. og
siðarnieir, rekspölur á, Iiverjir sammerkt eigi, [lareö
niarkabækur vantar. Ollu betur hefir sveitastjórn-
inni tekizt, að svo miklu leyti sem hún snertir at-
vinnn og framfæri {mrfamaiaia og- sveitarómaga;
leggja hreppstjórar jafnan alúð á að velja [)eiin góöa
samastaði. Liklegt e.r, að gott nmni leiða af þeirri
ráðsttffun Amtinanns, að allir lireppsbændur skuli
skyblir að velja sér á ári hverju {)rjá eða fjóra nienn,
er með sveitarforstjórunum sjálfumjafni niður auka-
tilltfgin; sjaldan Iiafa [)ó deilur risið út, af því, sem
bæmlur liafa átt að láta fátækum til framfæris, enda
hafá flestir sveitarforstjórar lagt alla alúð á, að því
yrði sanngjarulega jafnað niður á bændurnai. Ó-
liægra hetir þótt, að koma betri skilurn á tíundar-
1) llvernig liiíllaft .si ómegð og efiiahag sveitarlelaganna í
liariSaslramlar og Siiii'fellsiiessj slian árið 1815, má sjá af skírslu
þeirri. er liér l'vlgir.