Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Qupperneq 48

48
2. ÁDREPA
tim meðferð d hismalu, cinkuni sauðjénaði.
„Vænt er að kumia vel að búa. vel að fara með
herrans gjöf.“
Búnaðarbálknr.
Eg veit, ástkæru lamlar, aft f»ér viljift teljast í
flokki euna þakklátu, fieirra er ei aft eins viðurkenna
veittar velgjörðir í lijarta og í orði, lieldur og i verk-
inu. Eg veit, að ef einliverr sæmdi yður gjöf nokk-
urri, og áskihli um -leið, að þér hagnýttuð yður hana,
og færuð með hana einsog sá fyrir segdi er gaf, og
yður mætti að mestu gagni verða, að |iér f»á legð-
uð alla stuiul á að sýna þakkfæti yðar í fiví að
minnsta kosti, að breyta ekki útaf í því, er fiérgæt-
uð, og uiuiiduð fiess heldur láta yður annt um fietta,
sem sá væri meiri, er sæmdi yöur gjötinni, og gjöf-
in fólgin í einhverri lifandi skepnu, t. a. m. hesti,
kú, sauðfé, o. s. fr., svo að jiér liefðuð fiar hjá
skyldna að gæta í tilliti til skei>nainia sjálfra, og
tækjuð gjöld fyrir, ef fiér breyttuð öðruvísi við fiær,
en vera ætti.
Skepnurnar, er vér njótumaf fæðis og klæðnaðar,
eru guðs gjöf. Jær eru gefnar oss af alls góðs
gjafara oss til viðurhahls, fiarfa og léttis, en jafn-
framt með fieim skildaga, að fieim vegni vel, að fiær
liresti livorki skýli né fóður, fiegar þær fiess við-
fiurfa, né sæti nokkurskonar illri meðferð eður mis-
fiyrmíngu. ()g — hvað er oss skyldara, hvað lieilla-
drjúgara og affarasælla fyrir oss, en að auðsýna
fiakklæti vort við þann, er öll góð og fullkomin gjöf
kemur frá, með fiví að fullnægja fie.ssu skilyrði?
Hvað er oss skyldara, en að hlýða hoði drottins
í fiví, að fara vel með enar skynlausu skepnur?
Hvað er réttvísara og tilhlýðilegra, en að hlynna og