Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Qupperneq 59

59
byggingunum öftruvísi. Að visu get eg sagt |>er,
hver eg hygg að verða muni hentugust húsaskipan
á býlum fátækra bænda, þó um þetta inegi segja,
að svo sé margt selt og keypt, að sitt lítist liver-
jum. En fyrirfram vil eg ráðleggja þér, að þú, hvað
byggíngum viðvikur, reisir þér aldrei hurðarás um
öxl, og heldur byggir ekki, en að þú byggir ekki
vel; einnig að þú, meðan efni þin eru lítil, byggir
aldrei þau bús, sem þú getur án verið; því bygg-
ingar eru mjög kostnaðarsamar, en fæstar arðmeiri
en svo, að viðhaldinu svari; sömuleiðis ætla eg, að
betra muni fyrir efnalitla, að hafa heldur húsin smá
og lleiri, en stór og færri, og skipa liúsuin á þann
hátt, að byggja megi eitt þeirra í senn, án þess að
rífa þuríi íleiri, og getur hinn efnalitli sniðið sér þá
stakk eptir vexti, en' komið þó með iðninni húsum
sínum í gott, horf, án þess að selja frelsi sitt fyrir
skulda sakir. ræð eg þér, að þú vandir eigi
miður byggíngu jarðarliúsanna, en liinna. Lestu með
athygli ritgjörð okkar sártsaknaða sannleiks - og
íoðurlands - vinar séra Tómásar sál., um jarðaút-
tektir, og mun þér litast varlegra og sæmdarmeira
að hirða ábýli þitt, sem bezt þú getur; því livað er
líkara til, en að menn um síðir taki það til bragðs,
er bezt sýnist við eiga, til að sporna við því, að
jarðirnar níðist niður að öllu leyti, fyrir ábúðar sak-
ir hirðulausra letingja? Eg tek því aptur fram, að
álit mitt, er eg nú mun segja þér, um húsabyggíng-
ar, miðar að eins til þín og þinna lika, en eingan-
veginn til liinna, sem nóg liafa efni til að reisa stór
liús og prýðileg, sem á eingan hátt er lýtavert, þó
til sé of og van í llestu. Að svo mæltu byrja eg
þá á þvi, að mér lizt þú hugsir ekki til bæarbúsa-
byggínganna í Iiaust, þú hefir nóg með að koma
upp peníngshúsunum. Fjárhúsin muntu byggja þar,