Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1849, Síða 74

74
leiða, fjví líklegt er, að komist þjóðfundir á, muni
lifna og glæðast frelsis fjör og fraintaks andi sá, er
var máttarstoð forfeðra vorra.
4. ÚR BRÉFI.
3>að er mjög sjaldan, að eg er lángorðuri bref-
um mínum, en í jietta sinn ætla eg þó að rita þér
fáeinar athugasemdir og álit manna um einstök at-
riði, er þó liafa þókt nokkurs varða. Eg veit til
þess, að flestum þykir vænt um og hlakka til, að
bönd verzlunarinnar losni, og að útlendum þjóðum
verði leyft að verzla hér við land; hakla margir, að
landslýður f}7rr og síðar njóti mikilla gæða af komu
þeirra, en einkum lýtur hugur þeirra að þvi, að inn-
lenda varan hækki þá talsvert í verði, en hin út-
lenda þar á móti lækki, þykjast þeir í þessu sjá
bersýnilegan hagnað fyrir sig og sína; þvi hald þeirra
er, að flestar, ef ei allar þjóðir, geti seltbæði nauð-
synja-og óþarfa-vörur minna verði, en Danir; þá
muni líka verða jafnfrartit slíkur aðsúgur þjóðanna
bæði Dana og hinna útlendu, að hver þeirra fyrir
sig hljóti að selja varníng sinn svo lágu verði, sem
unt er, þegar þvílíkar vörunægtir verða fyrir framan
liendurnar og ldjóta að seljast, einkum ef ei gefst
færi á, sem hæglega getur orðið, að fá vörunni kom-
ið fyrir til geymslu á verzlunarstöðunum. Jafnframt
þessu gjöra sumir hverjir sér einnig í hugarlund, að
komist frjáls verzlun á, muni þess utan framför
landsins eflast á margan hátt, bæði af viðskiptum
og viðkynníngu við útlendu þjóðirnar, þá muni menn
fá margt nýtt og nytsamt lært, atvinnuvegir lands-
ins muni þá aukast og þróast, og nýir bætast við,
allra helzt ef íhúatölunni fjölgaði. Eg fæ ekki taliö
öll þau gæði, er flestir ætla að frjálsa verzlunin hafi
í för með sér, en að hinu leytinn hefi eg þó þekt