Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1849, Síða 86

86
ínga; inargir telja þaö og annmarka, að búa á þess-
um kirkjustöðum; þá má það líka telja með ókost-
unum, að ei má á neinn hátt lóga nokkurri kirkju-
eign, þó betur þætti henta. En eins og það er ó-
sanngjarnt og óréttvíst að greiöa tekjuskattinn af
eignum þessum, þá er hitt ei siður fult ójafnaðar,
að þærsé að öllu undan þegnar; því afgjaldi kirkju-
eignanna rennur að mestu leyti inn hjá eigendum
þeirra, sem eru einstakir menn, en ekki í sjóð kirkn-
anna, þær liafa aðrar tekjur fyrirsig og aðra reikn-
inga, og sé tekjum þessum réttilega varið og reikn-
íngarnir sanngjarnlega samdir, þá munu flestar þeirra
að mestu leyti sjálfar geta borið kostnað sinn, þó
einstök undantekníng geti á því orðið.
Hverr sá, sem með athygli aðgætir þetta, mun
verða að játa, að sanngjarnt sé, aö fullur tekju-
skattur sé greiddur af landsskuldar upphæð allra
bændakirkna-eigna, en leigur sé allar frá skildar,
því prestsmatan (Salarium) er víðast hvar helrn-
íngur leigna af eignum þessum, en hinn helmíngur-
inn ætti að vera gjaldfrí, svo sem í notaskyni á móti
þeim kvöðum, ábyrgð og annmörkum og kostnaði,
er eign bændakirknanna fylgir, en sem aörar bænda-
eignir i landinu eru alrnent lausar við.
Eg vona, að þingmenn láti sér þetta dæmi til
varúðar verða framvegis, og finni sér skylt öðrum
fremur að gjöra gángskör að þvi, að ójöfnuði þess-
um verði sem fyrst hrundið í lag, svo að bæði þeir
sjálfir og aðrir jarðeigendur njóti jafnaðar og sann-
girni í þessu tilliti.
6. TIL REYKJAVÍKURPÓSTSINS.1
Svo er að sjá sem Reykjvíkurpósturinn í Júním.,
I) J3es.su höfum vér verið heðnir að ljá rúm í Gesti.
Forstöðunefndin.