Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1865, Blaðsíða 3

3
og segja um þennan eða' hinn. »Hann: or góðhjart-
aður maður». Eg gjöri mér í hugarlund, að »góð-
hjartaðum eigi þá að vera sama sem »brjóstgóöur»,
ekki illviljaður né illa lyntur». I’cir yrðu vissulega að
leita langt, til þess að finna sannarlega »góðhjartað-
an» mann; því slíkur maður er ekki tili Hjörtu vor
eru af nátlúrunni til ekki góð, heldur vondl Hefir þú
ekki, opt breytt illa? Veiztu ekki, að þúhefir gjört það?
Og ef svo er, livað kom þér þá til að breyta illa? Var
það ekki hjarta þitt? En ef hjarta þitt liefir komið
þér lil að breyta illa, getur það þá verið gott hjarta?
I'ú þarft að fá nýtt hjarta. Ihi þarft heilagan anda til
að endurskapa hjárta þitt, til að kenna þér réttarhugs-
anir, tilíhmingar og óskir, til að búa liið iunra lijá þér
og hneigja lmga þinn sífelt til þesS, sem gott er.
En þegar e'g tala um það, á hverju þú hafir þörf,
og hvað þú þess vegna ættir að biðja um, þá veit eg
varla, hvar eg á staðar að nema. I'ú þarft sálarfrið,
huggun í hörmungum, aðstoö í erfiðleikum; þú þarft
vizku og styrkleik, ljós og leiðsögn. Ef til vifi, má
innibinda það alt í þessu: I'ú þarft að eiga guð að
föður og vin, þarft þess, að bann Sé tfyrir Jesúm .Krist
þinn friðþægður fáðiiv Gétir þú öðlazt þetta, iþá liefir
þú öðlazt alt. : ull.i
Guð lieýrir bænir; já, allar bænji, ,sexn framkoma
fyrir hann í nafni Jbsú Iírists. ' Vér eyðutn ekki örðum
vorúim til ónýtis;- þegar vér b'iðjumj Svo óverðugir sem
vér erum, lofar gúð þó að bænbeyra bss, þegar . vér
biðjum í nafni hans elskulega sonar. Drotlinn Jesús
er vor meðalgangari og árnaðarmaður; liann talar máli
voru, og gjörir vorar vesölu bænir guði þakknæmi-
legar.