Kristileg smárit handa Íslendingum - 04.01.1865, Síða 13

13
Á UNDAN ALTARISGÖNGU.
Lag: Gnlbs son kallar: komil) til inín.
O, skrýð þig, súl mín, skrýð þig nú,
þeim skrúða’, er heitir ást og trú
og auðmýkt lijartans hreina;
úr liverri synda flík þér flýt,
og íjötur holdsins girnda slít,
sem rót er margra meina.
í dag þer hefur herra sá,
sem lieimsins allar nægtir á,
að borði boðið sínu;
en hann, sem Drottinn æðstur er,
vill aplur gisting taka sér
í hjartans húsi þínti;
Ó, sál mín kær, nú kominn er
og knýr á hjarlans dyr hjá þér
þinn ástvin allru hezti;
hans blíðan á þér flýttu fund
og faðminn hreið með glaðri lund
á mót þeim góða gesti.
Við hungri sálar hætt ei er,
ef heimboð Jesú þyggjum vér;
því liann. er himneskt »manna1«;
og engann þyrstir honum hjá;
því hellu lífsins, Kristi2, frá
vor strcymir svölun sanna.
1) ‘2. Mós. lti, 15.
2) 2. 17, 0.; sbr. 1. Kor. 10, 4.