Kristileg smárit handa Íslendingum - 04.01.1865, Síða 16

16
Þú barst þinn eiginn kvalakross,
frá kvölum þegar leystir oss,
svo krossburð minn í heimi her
þess liœgri létir verða mér.
I>ú lézt þig nakinn negla’ á tré,
svo neglt þar fast um eilífð sé
það skuldabréfið skelíilegt,
sem skrifuð á mín stendur sekt.
í>ér galli beisku birlað var,
er bitur þorstinn sárast skar,
að eilíf sælusvölun vís
mér sé hjá þér í paradís.
l>inn helgan líkam faldi fold,
í friði mitt að soli liold;
svo dreyflst grafar myrkur mín,
hin myrka gröf varð livíla þín.
Með hverju get eg þakkað þér?
við þig um allt í skuld eg er,
þú gafst mér líflð góða þitt,
eg gef þér hjartuð veika mitt.
Kostar 4sk.
I prentsmiflju Islands 1865. E. Pórðarson.