Tímarit - 01.01.1873, Blaðsíða 102

102
með blóðtippgangi, unz hann, eptir 10 daga legu burt-
kallaðist. Reykjavík, 20 d. Júlímán. 1871. j
Páll Pálsson.
Yiðbætir við æfiágrip Þorsteins sýslu-
manns Sigurðssonar.
í æíisögu Þorsteins sýslumanns Sigurðssonar (sjá 3.
B. bls. 65). er prentuð er í Kaupmannahöfn 1795 að
foriagi sona hans, Sigurðar og Peturs, er ýmislegs getið,
er Bogi hefir slept að minnast á, en sem mér þó virð-
ist, að átt hefði við að segja frá í sýslumanna æfunum.
þarermeðal annars sagt, að árið 1712, þegar Þorsteinn
ferðaðist yflr Múlasýslu, og skrifaði þar jarðabókina,
haQ hanrt gjört þann samning við Bessa sýslumann
Guðmundsson, er þá var hníginn á efra aldur, en hétt
miðpart sýslunnar, 11 þinghár, hálft Skriðuklaustur og
allan heimagarðinn, að hann skyldi gegna öllum embættis-
verkum fyrir Bessa, en bafa í staðinn hálfar tekjurnar
af lénum hans bæði af sýslupartinum og hálfu umboð-
inu, og allan heimagarðinn. Samningur þessi var um
vorið eptir (1713) samþykktur af vísilögmanni Oddi Sig-
urðssyni og landfógeta Páli Beyer, gáfu þeir honum þá og
festibréf upp á lífstíð fyrir helmingi Skriðuklausturs, er Jón
sýslumaður Þorláksson hafði haft en sem þá var nýdáinn;
flutti þá Þorsteinn sig 1713 að vestan og fór að búa á
Skriðuldaustri, en 1718 varð hann að rýma þaðan, því
sýslumaður Bessi varð þá eptir skipun Rentukammers-
ins að taka Jens Pétursson Wíum sér fyrir lögsagnara
eða aðjungeraðan sýslumann upp á sömu kjör, og hann
áður hafði tekið Þorstein, þó hætti Þorsteiun eigi að
vera lögsagnari Bessa fyrri enn árið eptir, eða 1719.
Þegar Þorsteinn fór burtu frá Skriðuklaustri, flutti hann