Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1900, Blaðsíða 22

22
ekki annað en klofningur eða skora inn í hraunið. Nú er hraunið kallað
Járnbarði. Fyrir norðan Dritvík heitir það Norðurbarði, og er hann eitt-
hvert 1 jótastn hraun, sem eg hefi séð. Fyrir sunnan hana heitir Suðurbarði;
hann er lægri og með gras-sverði. Víkin er eigi stór; gengur sjávarkamp-
ur yfir hana þvera, en litið lón fyrir innan hann. Þangað hefir sjór náð
áður. Þar hafa síðustu verbúðirnar verið í brekkunni upp frá lóninu; eru
þar tóftirnar, og enn eigi fullgrónar. Svo skamt er síðan þar var útræði.
Sagt er, að fyrrurn hafi sjóbúðir verið framrni á kampinum, svo rnargar, að
hver var við aðra yfir um þvera víkina. Engar sjást þar þó rústir nú og
og hefir sjór tekið þær burt. Mjög mun vera brimasamt sunnan til í
víkinni, þvi þar er hún fyrir opnurn sjó, en norðan til gengur klettaskagj
frarn fyrir hana, og er svo gott skjól að honum, að þar rnundi óbrigðul
þrautalending, ef eigi væri þar sker fyrir, sem hættulegt getur verið. En
hægt virðist að sprengja það burt. Þá er Páll Melsteð (yngri) var settur
sýslumaður í Snæfellssýslu, bauð hann landsstjórninni að láta sprengja
burt skerið gegn dálitlum fjárstyrk; og er líklegt, að, ef það boð hefðiver-
ið þegið, þá væri enn útræði í Dritvik. Mjög er rnikið af gömlum fiski-
görðurn (til harðfisks-þurkunar) kringum víkina í hrauninu. -Uppi á suð-
urbarðanum hafa sjómenn haft skemtanir sínar. Þar hafa þeir t. d. gjört
sér völundarhús. Raunar er það ekkert hús, helduf nífaldur hringur af
smásteinum utan um dálitla byggingu, sem er í miðjunni. Er að sjá sem
vandinn hafi verið að fara rétt inn þangað. Inngangurinn er orðinn
nokkuð óglöggur og ef til vill aflagaður. Eg bjó til uppdrátt af þessu
völundarhúsi, eins og mér virtist það vera, og fylgir hann hér með.
Djúpaión. Fyrir sunnan Suðurbarðann er önnur vik eða hraun-
skora, lík Dritvík. Þar er einnig malarkambur yfir urn þvera vík og heitir
hann Djúpalónssandur. En þar fyrir innan, i botni hraunskorunnar, eru
2 lón, djúp sem gjár, og eru það leifar af sjávarvík, sem þangað hefir náð
fyrrurn. Því heitir hér Djúpalón. Aldrei kvað útræði hafa verið frá
Djúpalónssandi. Þar er ekkert skjól fvrir brimi. Að eins eina vertíð er
sagt að þaðan hafi gengið i skip, er Helgafellsklaustur átti. Stálu sjó-
menn þá líki kerlingar, sem nýjörðuð var í Einarslónskirkjugarði, Og höfðu
kjötið af því fyrir beitu. Þeir öfluðu rnjög vel. Hálfdrættingur var á
skipinu, er eigi vildi nota beituna. Hann hét Sigurður. Næstu nótt fyrir
lokadaginn dreymdi hann, að kerling kom til hans og kvað:
Yerður á morgun skip skarða,
skæður furðu tilburður.
Farðu’ ekki’ á morgun forvarða,
fnrða ber til, Sigurður!
Að rnorgni lézt hann vera veikur. Þeír druknuðu þann dag. Rak þá alla
upp í Draugahelli fyrir Norðan Dritvík. Þar gengu þeir aftur, kváðu þar