Ameríka - 11.02.1874, Qupperneq 2

18
kemur sjer vel, að flytja með sjer, enda hvar sem mað-
ur sezt að í N-Ameríku, er einkum : sængurfatn-
aður, hversdagsklæðnaður (ekki ræflar) s t í g-
v j e I og s k ó r , s o-k k a r og nærföt, loðskinna
— föt — og húur, borðbúnaður (ekki samt leir-
eða glas-töi) s t í f a ð t ö i (af því tilbúningurinn og stíf-
unin er svo dýr) samt allt silfur- og gullstáz.
Iðnaðarmenn, sem ekki hafa peninga, er vestur kemur,
gjöra hyggilega í, að hafa með sjer það nauðsynleg-
asta og ljettasta af tólum sínum, sem þeir geta
brúkað á meðan þeir hafa ekki efni til að útvega sjer
tól þau,sem þar tíðkast; en hafi þeir peningaráð, er þeim
betra að selja tól sín heima og kaupa aptur hin hentugri
tólin þar, og eru þau ekki dfrari en gjörist í Norður-
álfunni.
Nauðsynlegar b æ k u r , er ráðið til að hafa með
sjer; því það er dýrt að panta þær að heiman vegna
fiutningsins ; því allt það, sem „EinigrantarCÍ flytia með sjer
afbókum, búshlutum, klæðnaði (fornum og
nýjum) og öðrum n a u ð s i n 1 e g u m á h ö 1 d u m er
tollfrítt í Ameríku.
2. Hirzlur manna meiga að vísu vera í lögun
eins og hverjum einum er hentugast, en þó er ráðið til,
að það sjeu kistur með sljettu loki (ekki kúptu)
að stærð svipað og almennt gjörist á Isiandi, en allar
sjeu þær með sterkum lömum, handgripum eða
sterkum kaðalhönkum í báðum göflum og s k r á
- 1 æ s t a r, en ekki með hengilásum, þar hætt er við að
þeir komist fremur við og brotni. Ekki er ráðlegt að
hyrzlurnar sjeu litaðar vönduðum lit, eða „lakkeraðar“,
því hætt er við að þær hrublist, og vilji maður liafa slíkt
með sjer, eður „póleraða“ hluti er ráðlegast að slá kassa
utan um það úr borðvið. Sængurföt er ætlast til að
maður flytji f sterkum pokum, en m e rk t i r e i g a þ e i r
að vera með nafni eigandans og sömu-
leiðis hyrzlurnar. Svo þykir og vissara, að
merkja á hyrzlurnar og pokana n a f n þess bæar sein
maður ætlar að flytjast til og m t. a. m: