Fréttablaðið - 18.10.2001, Blaðsíða 22

22
FRÉTTABLAÐIÐ
18. október 2001 FIMMTUDACUR
H RAÐSOÐIÐ
HARALDUR STURLAUGSSON
framkvæmdastjóri Haraldar
Böðvarssonar hf.
Standa ekki
í biðröðum
A AÐ LEYFA erlendar fjárfest-
ingar í sjávarútvegi?
Ég vil ekki leyfa erlendar fjárfest-
ingar í sjávarútvegi öðruvísi en að
takmörkuðu leyti. Það eru til ýmsar
útfærslur í því. En það mætti opna
fyrir erlenda fjárfestingu meira en
nú er möguleg.
HVAÐ ÞARF að koma til svo að
því verði?
Nú gilda vissar reglur þar sem er-
lendum aðilum er leyft að eiga
óbeint í sjávarútvegsfyrirtækjum
upp að ákveðnu hlutfalli. Ef farið er
yfir þessi mörk, í óbeinni eignarað-
ild, þá missa útgerðarfyrirtækin
leyfi til að veiða í landhelginni.
HAFA útlendingar áhuga á að fjárfesta
í sjávarútvegi?
Nei, ég veit ekki til þess. Þeir hafa
alla vegana ekki staðið í biðröðum.
Það er alveg ljóst.
SERÐU ávinning eða sóknarfæri með
því að fá erlenda fjárfesta inn i sjávarútveg-
inn?
Ég sé það ekki í fljótu bragði. Það er
aldreí að vita hvaða möguleikar ligg-
ja í því en eins og er þá eru sóknar-
færin mjög takmörkuð.
MYNDU útlendingar eignast kvóta
ef þetta yrði leyft?
Það er hætta á því ef útlendingum
verður leyft að koma inn í útgerðina
að einhverju ráði. Það er ákveðin
regla sem gildir í þessum sambandi
í dag og er tiltölulega ströng.
Á AÐ
koma í veg fyrir það?
Ég er hlynntur því eins og er, að er-
lend eignaraðild fari eftir ströngum
reglum eins og málum er háttað í
dag. Við þurfum að halda auðlind-
inni fyrir okkur. Ég held að það sé
viðtekin skoðun þó menn séu alltaf
tilbúnir að horfa á þessi mál.
Haraldur Sturlaugsson er framkvæmdastjóri HB
á Akranesi. Hann tók við af föður sínum Stur-
laugi Haraldssyni en faðir hans, Haraldur Böðv-
arsson hóf útgerð á Akranesi árið 1906 með
kaupum á sexæringi.
Umdeilt frumvarp í Bretlandi:
Má ekki hlæja að trúnni?
LONPON. ap Breski gamanleikarinn
Rowan Atkinson, sem frægur er
fyrir óborganlega túlkun sína á
hinum ömurlega herra Bean, er
ekki hrifinn af frumvarpi, sem
innanríkisráðherra Bretlands
lagði fram á þingi nú í vikunni.
Verði frumvarpið að. lögum, þá
verður bannað í Bretlandi að
„hvetja til trúarhaturs", eins og
það er orðað. Lögunum er ætlað
að koma í veg fyrir að öfgamenn
æsi fólk upp á móti þeim sem iðka
trú sína, hvort heldur það er trú
múslima, kristinna eða annarra
„Eftir að hafa varið stórum
TfRÉTTIR AF FÓLKI r
Sólveig Pétursdóttir kirkju-
málaráðherra tilkynnti Kirkju-
þingi að hún sæi
engin guðfræði-
eða lögfræðirök
gegn því að veit-
ing prestsemb-
ætta færist frá
ráðherra til bisk-
ups í samræmi
við sjálfstæði
kirkjunnar. Hún
boðaði frumvarp til laga um mál-
ið á Alþingi.
Á Kirkjuþingi eru hins vegar
taldar horfur á því að meirihluti
muni ítreka samþykkt þess frá því
í fyrra um að slík breyting sé ekki
tímabær. Alþingismenn hafa það í
flimtingum að nú hafi pilsfalda-
prestar bæst í hóp pilsfaldakapít-
alista.
Rithöfundar keppast nú viö
sem óðir væru að slá loka-
punkt aftan á bækur sínar þannig
að hægt sé að setja þær í prent
og koma þeim út í
hið fræga jóla-
bókaflóð. Margir
af helstu rithöf-
undum íslendinga
senda frá sér
skáldsögu í ár en
eins og vanalega
er mesti spenn-
ingurinn vegna
skáldsagna sem koma út fyrir jól-
in. Hér má nefna Hallgrím
Helgason, Einar Kárason, Vigdfsi
Grímsdóttir og Steinunni Sigurð-
ardóttur.
orvaldur Þorsteinsson, sem
þekktur er fyrir Blíðfinns-
bækurnar, gefur
út sína fyrstu
skáldsögu fyrir
fullorðna. Hann
verður hins veg-
ar ekki á landinu
þegar hún kemur
úr prentun. Þor-
valdur mun vera
fluttur til Kali-
forníu og ætlar að sinna sínum
liststörfum í sólinni Vestanhafs.
hluta af starfsferli mínum í að
gera grín að fulltrúum trúarinnar
úr mínum eigin kristilega bak-
grunni, þá er ég furðu lostinn yfir
þeirri hugmynd að í raun verði
hægt að gera það að lögbroti,"
skrifar Atkinson í bréfi, sem birt-
ist í breska dagblaðinu Times í
gær.
„Eg hef alltaf verið þeirrar
skoðunar, að ekkert umfjöllunar-
efni eigi að vera þess eðlis, að
ekki gera megi grín að því, ekki
heldur trúarbrögðin" segir í bréf-
inu. Hann spyr hvort kvikmyndin
Life of Brian, sem þeir Monty
Python félagar gerðu á sínum
tíma, hefði verið bönnum sam-
kvæmt þessum lögum.
„Ég er þeirrar skoðunar að það
séu viðbrögð áhrfenda sem eigi að
ráða hvort brandari teljist viðeig-
andi, ekki lögin í landinu."
„Maður á að hrós skilið fyrir að
segja góðan og kjarnyrtan trúar-
legan brandara. Ef maður segir
lélegan brandara, þá á maður skil-
inn aðhlátur og skammir. Sú hug-
mynd, að hægt sé að sækja mann
til saka fyrir að segja hvort sem
er, góðan eða lélegan brandara, er
alveg hreint ótrúleg." ■
ROWAN ATKINSON
Hann hefur, eins og fleiri þekktir gaman-
leikarar, óspart gert grín að trúarbrögðum
og helgisiðum.
Kvótakerfið eins
og lopapeysa
Ríkjandi orðræða um kvótakerfið hefur lamandi áhrif þátttöku kven-
na í opinberri umræðu um það. Konur tala öðruvísi um kvótakerfið.
Lítil þátttaka kvenna í opinberri umræðu viðheldur þeirri ranghug-
mynd að konur séu ekki þátttakendur í sjávarútvegi.
fyrirlestur „Ríkjandi orðræða
um auðlindastefnu í sjávarút-
vegi, það er að segja kvótakerfið,
er valdmikil orðræða karlmanna
sem hafa völd í kerfinu. Hún lam-
ar aðra orðræðu um kvótakerfið,
meðal annars orðræðu kvenna,“
segir Hulda Proppé mannfræð-
ingur. Hún flytur í dag rabb á
vegum Rannsóknarstofnun í
kvennafræðum. Rabbið ber heit-
ið „Ég sé kvótakerfið fyrir mér
sem lopapeysu" og fjallar um
kynhugmyndir og upplifun kven-
na af umræðu og umfjöllum um
auðlindastefnu í sjávarútvegi.
„Fyrirlesturinn byggir á rit-
gerð minni til meistaraprófs sem
fjallaði um þetta efni. Þegar ég
var að vinna hana þá dvaldi ég
tvo mánuði í sjávarplássum og
tók átján opin viðtöl við fólk þar,
sextán konur og tvo karlmenn.
Ég komst að þeirri niðurstöðu að
konur tala öðruvísi um kvóta-
kerfið, þær nota sinn veruleika
sem viðmiðun en síður orðalag
hagstjórnunar," segir Hulda sem
tók einmitt titil rabbsins úr við-
tali við eina konuna.
„Konurnar voru gjarnar á að
segja að þær hefðu ekkert vit á
þessum málum en þegar til kast-
anna kom þá vissu þær heilmikið
um kvótakerfið, enda þær marg-
ar í tengslum við það, sem eig-
endur, starfsfólk í frystihúsum
eða eiginkonur sjómanna á kvóta-
bátum. Þær hafa sig hins vegar
mjög lítið frammi í opinberri um-
ræðu um kvótakerfið,“ segir
Hulda sem tekur skýrt fram að
konurnar sem hún talaði við hafi
haft mjög mismunandi skoðanir á
kvótakerfinu, skoðanir sem
byggðust gjarnan á mismunandi
tengslum þessara kvenna við
kvótakerfið.
Auk viðtalanna átján ræddi
Hulda við fjölmarga aðra í bæj-
arfélögunum. „í fyrirtækjunum
voru karlmenn í meirihluta í
stjórnunarstöðum og þeir voru
allir fastir í þessari ríkjandi orð-
ræðu,“ segir Hulda sem bendir á
að karlmenn sem ekki séu í slíkri
stöðu vísi einnig í þessa ríkjandi
orðræðu og það hugmyndalíkan
sem hún byggir á. „Sem dæmi
um ríkjandi orðræðu eru „rétt-
læting aðgerða, í nafni hagræð-
ingar, markaðsvæðing, afla-
markskerfið sem grundvöllur
auðlindastefnu" og svo framveg-
is. Fólk sem veit ekki hvað þetta
þýðir upplifir kannski að það
skilji ekki sjávarútvegsmál."
Hulda segir að lítil þátttaka
kvenna í opinberri umræðu um
kvótakerfið viðhaldi þeirri rang-
hugmynd að konur séu ekki þátt-
takendur í sjávarútvegi og komi
hann í raun minna við en körlun-
um. „Einn tilgangur rannsóknar-
innar var sá að skoða kerfið út
frá öðrum sjónarhornum og
skapa þannig umræðu um það,“
segir Hulda.
sigridur@frettabladid.is