Alþýðublaðið - 04.06.1960, Blaðsíða 16

NÚ ERU BÍLAR SELDIR VÍÐSVEGAR
UM BÆINN VIÐ ÞRÖNGAR GÖTUR OG
Á OPNUM SVÆÐUM SEM GÆTU VERÍÐ
BARNALEIKVELLIR. ÞETTA LEYSIR ... I

Bílar ganga kaupuni
og sölum manna á
milli, og þótt flestir
þeirra séu á listum
hjá bílasölum, en
standi ekki í kring-
um bíiasölurnar,
þurfa þær samt mik-
ið athafnasvæði
vegna þeirrar óhjá-
kvæmilegu umferð-
ar, sem snertir við-
skiptin. Auk þess
hafa bílasölurnar
alltaf eitthvað af
bílum til sýnis, eins
og myndin sýnir, en
hún var tekin hjá
bílasölu í vikunni.
Ewftj:

faar sem allir hílar væru seldir á einum stað
Stórborgir hafa mark-
aði þar sem verzlun er
ástunduð undir berum
himni og margir þeirra
eru eins konar sam-
kvæmisstaðir morgun-
manna. Reykjavík á aft-
ur á móti engan markað,
þegar frá eru talin ein-
stök uppboð — eða axj-
ónir, eins og þau liétu
fyrir málvöndunartíð. Og
þar sem okkur skortir
borgarstáss á borð við
flóamarkaðinn í París,
eða fiskmarkaðinn í Bill-
ingsgalte í London að ó-
töldum grænmetis og
kjötmörkuðum í ómerki-
legri borgum, viljum vér
leggja til, að hér verði
stofnað til bílamarkaðs
á opnu svæði, sem bær-
inn leggi bílasölum til.
'Verður þetta meðal annars
stutt þeim rökum, að sú bíla-
mergð, sem hver einstakur
bílasali telur sig hafa með
höndum, er mestan part til
sölu hjá bílasölum bæjarins.
Kemur jafnvel fyrir að þeir
fara í hár saman út af sölu-
launum, og geta skilagreinar
í þeim efnum orðið æði flókn-
ar. Bílamarkaðurinn mundi
auðvelda bílasölum að vita
hvaða bíla þeir hafa til sölu
og hvenær þeir selja bíl, að
því ógleymdu, að ekki þyrfti
að koma til krossviðarstríða
eða lóðaslags milli þeirra eins
og fréttir hafa hermt að und-
anförnu.
Mestu máli skiptir, að við
þetta mundi rýmkast mjög á
dýrmætum stæðum í fjölsetn-
asta hluta bæjarins, þar sem
sölubílar standa nú til sýnis.
Bílar sem ekki eru til sölu
eru töluvert margir hverju
sinni, og það væri ekki nema
eðlilegt, meðan þeir fara ekki
í sölu „bransann“, að ætla
þeim eitthvert pláss á þeim
stöðum, sem nú eru lagðir
undir verzlunina. Þá eru bíla-
sölur orðnar eins og fugladrit
út um allan bæ, og hætta á
sð einhverjir verði útundan,
vegna þess að þeir liggja hálf-
týndir í öngstrætum. Á þessa
menn treystum vér til stuðn-
ings við bílamarkaðinn.
Sæi bærinn aumur á sjálf-
urn sér og bílasölunum, sem
nú lifa í þröngu tvíbýli við
þá sem ekki selja, og legði
þeim til gott athafnasvæði
með hringbraut til reynslu-
keyrslu, mundi fljótt koma í
ljós, að markaðsfyrirkomulag-
ið væri ekki einungis til hag-
ræðis fyrir væntanlega kaup-
endur; það mundi fljótlega
verða að vinsælli nýbrevtni í
bæjarlífinu. í einn tíma þén-
aði svæðið í kringum Leifs-
styttuna sem bílamarkaður,
en sá markaður var ós'kipu-
lagður og formlaus, þótt hann
væri góður til síns brúks.
Raunverulegur bílamark-
aður með mannsæmandi að-
stöðu fyrir bílasalana hefði á
sér mikið glæsilegri blæ held-
ur en sú skúrapólitík, sem nú
er rekin í viðskiptum með
bílá, og auðveldaði öllum yf-
irsýn yfir þá vagna, sem væru
til sölu hverju sinni, þar sem
markaður eins og þessi yrði
ekki rekinn öðruvísi en flest-
ir bílanna væru til staðar.
Hér er fjörleg verzlun með
bíla og útlit fyrir að hún
dragist ekki saman. Þetta!
rennur líka stoðum undir þá
skoðun, að þörf sé á stofnun
bílamarkaðar, þar sem sam-
einuð er á einn stað öll starf-
semi við sölu notaðra bíla.
Hiingbrautina, sem gera þarf
í kringum svæðið til að vænt-
anlegir kaupendur geti próf-
að bílana, má nota sem kapp-
akstursbraut, þann dag sem
menn vilja bvria að hætta lífi
sínu við þá íþrótt.
‘•Eftir INDRIDA G; ÞORSTEINSSON