Kirkjublaðið - 24.12.1891, Blaðsíða 2

98
birtir hann aptur syo fagur.
Ljósið af hæðum oss ljóma ber,
ljósanna gjafara þökkum vjer.
Barnanna hátið vjer höldum í dag,
hjer þótt vjer eldumst og mæðumst.
Annað sinn verðum því ungir í dag,
aptur að nýju vjer fæðumst.
Barnanna rjettur oss boðinn er,
barnið Guðs himneska prísum vjer.
v. B.
---^=^=:-
Inngang-sorð til jólaræðu
(eptir B. H. 1881).
---4---
Svo rennur oss þá enn upp hinn sæli jólatími, kærir
bræður og systur. Oss verður enn fyrir Guðs náð auð-
ið að halda þá hátíð, sem er fagnaðarhátíð fyrir unga
og gamla, háa og lága, ríka og snauða. Enginn hátíð
ársins fær svo mjög og auðkennilega á huga vorn, sem
jólahátíðin. Hve mjög þráum vjer ekki til hennar, vet-
ur eptir vetur á árum barnsæskunnar. Hve gott og
gleðilegt þótti oss þá ekki lífið um blessuð jólin. .Og
nú, þar sem vjer erum teknir að eldast og orðnir
þreyttir í raun lífsins, vekur það enn hjá oss blíðlegar
tilfinningar að hugsa til þess með hvllíkum fegin-
leik vjer hjeldum þá jólin. Já, það er sem vjer kenn-
um þess æ af nýju á þessari hátíð, að vjer verðum sem
börn með börnum vorum og fögnum fögnuði þeirra, um
leið og vjer minnumst hins frábæra fagnaðarerindis, er
veitt verður öllu fólki með barninu í Betlehem, og tök-
um af hjarta undir lofsöng hinna himnesku hersveita:
Dýrð sje Guði í upphæðum, friður á jörðu og velþóknan
yfir mönnunum.
Þá viljum vjer og enn, mínir elskuðu vinir, segja
hana hjartanlega velkomna þessa liátíð fagnaðarins og
kærleikans, hina heilögu jólahátíð, er kemur til vor i