Kirkjublaðið - 24.12.1891, Blaðsíða 12

108
gjöri jeg það, svarar hann. Þá breiðir skipið út segl sín
og segir við vindinn: Hertu þig, vini minum livsrur á,
hann langar heim í höfn sina. Og iárnið glóðheitt fyrir
aflinum segir við smiðinn: elskar þú mig? Þú þarft ekki
að spyrja að því, svarar smiðurinn, og fer að reka það;
og hið harða, sterka járn, beygir sig eins og mjúk tág í
höndum hans.
Filippus sat dag einn geispandi vfxr lærdómsbókinni
sinni. Þá spurði hún hann: eiskar þú mig? Það fer
fíarri því, svaraði Filippus. Þá fóru allir bókstafirnir að
dansa fyrir augum hans eins og mý i sólskini, og hann
geispaði og geispaði burt alla æsku sina.
Aptur sat fátækur smalapiltur um kveld í skósri og
horfði á stjörnurnar. Þá kom rödd til hans frá hinum
blíðu himinljósum og sagði: eiskar þú oss? Já, sagði
drengurinn. jeg hef eslkað vður frá því jeg man fvrst
eptir. Farðu bá í skólann þarna í bænum, söxrðu stiörn-
urnar, og biddu um að lofa bmr að iæra allt sem bú
þarft. Drengurinn fór og starfaði á daginn, en á kvöldin
sat hann einn ogtalaði við stiörnurnar, en enginn skildi
hvað hann talaði. Hvað sögðu þær honum ? Enginn veit
það. En það verður eitthvað úr honum, drengnum
þeim.
Voldugur konungur situr i hásæti. og hann spvr
landið: elskar þú mig? Já, svarar landið; þú veiztþað,
að jeg sýni þjer trúnað; hef jeg ekki lengi sýnt það?
Og aptur segir landið við konunginn: Elskar þú mig?
Já, svarar hann: það er skvlda mín, og mjer er það
sómi, jeg hef líka, sýnt það. Og land og konungur lifa
í friði, í gleði og sorg og áhyggjum lífsins.
En þessi sama spurning stigur hærra og hærra og
staðnæmist ekki fyr en við hásæti hins almáttug Guðs.
Elskar þú mig? segir heimurinn við Guð, og öll tilver-
an—rnenn, dýr, jurtir, steinar, stjörnur og himnar—ljúka
upp munni sínum og spvrja: herra, elskar þú oss? Þá
svarar Guð með sínu heilaga orði og öllum velgjörðum
sínum: Vitið þið ekki, að jeg elskaði ykkur áður en
heimurinn var skapaður, og að allt sköpunarverkið er
kærleiksverk mitt? Hef jeg ekki verndað ykkur, varð-
veitt og haldið ykkur við frá upphafi tímans? Þið hafið
syndgað og hryggt föður ykkar á himnum, og þó hefur
faðir ykkar gefið vkkur frelsara, sem hefur fæðst oglif-
að, pínzt og dáið fvrir syndir ykkar, og þó hefur guð
ykkar heitið ykkur eilífu lífi fvrir trúna á hans orð, ef
þið snúið ykkur til hans í allri nevð ykkar. Hví skyldi
jeg ekki elska ykkur, fátæku vesaíings börnin mín ! Já,
já kveða við allar lxeimsins raddir, sjá, herra vor og Guð