Kirkjublaðið - 01.03.1894, Blaðsíða 12

44
Gyðingar fögnuðu og fengu Jósep líbama hans til greptrunar, því
aí hann hafði sjeð öll þau góðverk, sem hann hafði gjört. Hann
tók Drottin, laugaði hann og sveipaði hann i fínu línklæði, og Ijet
hann í sína eigin gröf, þar sem hjet Jósepsgarður. Þá sáu Gyð-
ingarnir, öldungarnir og prestarnir, hvað illt þeir höfðu gjört sjálf-
um sjer, tóku að berja sjer á brjóst og segja: Vei syndum vorum,
dómurinn er nærri og endir Jerúsalemsborgar.
En jeg, og vjer fjelagar, vjer vorum hryggir, og með miklu
hugarangri iöldum vjer oss, því að þeir leituðu að oss, sem ill-
ræðismönnum, er vildu kveykja í musterinu. Vegna alls þessa
föstuðum vjer og sátum kveinandi og grátandi daginn og nóttina
til hvíldardagsins.
En hinir skriptlærðu og Farisearnir og öldungarnir komu sam-
an, er þeir heyrðu, að allur lýðurinn möglaði og barði sjer á brjóst
segjandi: Hvílík undur hafa eigi skeð við dauða hans; sjá, hversu
hann er rjettlátur. Öldungarnir urðu hræddir, komu til Pílatusar,
báðu hann og sögðu : Fá þú oss hermenn, svo að vjer gætum graf-
ar hans í þrjá daga, að eigi kunni svo að fara, að lærisveinar hans
steli honum, og lýðurinn ætli, að hann sje upprisinn frá dauðum,
og þeir vinni oss mein. Og Pílatus ljet þá hafa Petróníus hundr-
aðshöfðingja með hermönnum til að gæta grafarinnar, og með þeim
komu og öldungar og skriptlærðir til grafarinnar, og með aðstoð
hundraðshöfðingjans og hermannanna veltu þeir að stórum steini,
og allir þeir, sém þar voru saman komnir, settu steininn fyrir
grafarrnunnann og settu sjö innsigli fyrir og slógu þar upp tjaldi
og hjeldu vöið. Þegar lýsti at' degi að morgni hvíldardagsins kom
mikill fjöldi úr Jerúsaiem og grendinni til að sjá hina innsigluðu
gröf.
En um nóttina, um apturelding Drottinsdagsins, þegar hermenn-
irnir Voru á verði tveir og tveir saman, heyrðist sterk rödd af
himni, og þeir sáu himininn opinn og tvo menn niður stíga í dýrð-
legum Ijóma og koma að gröíinni. En steinninn, sem var lagður
fyrir gröíina, veltist um af sjálfum sjer og færðist úr stað, og gröfin
opnaðist og báðir hinir ungu menn gengu inn. Þegar hermennirnir
sáu það, vöktu þeir hundraðshöfðingjann og öldungana — því að
einnig þeir voru þar á verði — og meðan hermennirnir sögðu frá
því, hvað þeir höfðu sjeð, sáu þeir aptur þrjá menn ganga út
úr gröfinni og tveir þeirra studdu hinn þriðja og á eptir þeim
kom kross, og höfuð tveggja þessara manna báru við him-
in, en höfuð hins þriðja, sem studdur var, náði ofar himn-
unum, og þeir heyrðu rödd af himni er sagði : Hefir þú
prjedikað hlýðni fyrir hinum sofandi P1 Og frá krossinum heyrðist
svarað: já. Hinir ráðguðust um það, að ganga burt og segja
Pílatusi frá þessu, og meðan þeir voru að afráða það, opnuðust
himnarnir á ný og maður stje niður og gekk inn í gröfina. Þegar
1) Sbr. I. Pjet. 3, 19.