Kirkjublaðið - 01.04.1896, Blaðsíða 12

76
á menn með hvatningum sfnum, til dáðrfks dyggðalifern-
is og til fagurrar skyldurækni, eða í einu orði til trúar,
er sýni sig lifandi í framkvæmdarsötnum kærieika og
mannelsku i hegðun hins daglega lifs á heimilunum og í
þjóðfjelaginu. En það er athugavert við bókina, að það
vantar i hana nálega alveg endurlausnarlærdóminn og er
það stór skaði á svo góðri og vekjandi bók, erhvervetna
heldnr fram mannsins göfuga uppruna og háleitu ákvörð-
un til að sýna honum, hversu ósamboðið hans sanna eðli
sje að verða þræll syndar og svívirðinga og hvetur hann
til að verða verulega frjáls. Yjer verðum því i öðrum
bókum vorum að fá endurlausnarkenninguna, en svo
nær bókin eigi nema yfir helminginn af helgidög-
um ársins, svo öll þörf væri á nýrri postillu eptir ýmsa
presta landsins. Eigi mundi heidur vera úr vegi að gefa
Vídalinspostillu út á ný, því bæði er bún enn.þá vinsæl
meðal margra og getur þannig eflt heimilisguðs-
dýrkunina, væri hún fáanleg til kaups og svo er sú bók
gullaldarlegt snilidarverk, að sinu leyti likt sem Passiu-
sálmarnir og ætti þvi eigi að vera lögð niður. En það
er um að gjöra, að allar húslestrarbækur sjeu hafðar
sem ódýrastar, svo að sami maðurinn geti keypt sem
flestar af þeim og iesið þannig einn tímann í þessari
og annan í hinni bókinni, því slíkt glæðir lestrarfýsnina
ótrúlega og verður um leið, eptir þvi sem hjer á landi á
stendur, eitthvert bezta ráð til uppihalds kristindómi og
guðrækni. I engu landi svo sem þessu mun heimilisguðs-
dýrkun vera eins ómissandi, þar sem kirkjuguðsdýrkun-
in er hjer víðast að vonum svo sjaldfengin. Það er því
brýnasta nauðsyn, já, brýnni en á nokkrum öðrum stað,
að hún haldist vel við og sje með góðu lífi, eigi kristin
trú að lifa góðu lífi í landinu. Þótt engin þjóð önnur
(sem þó eigi þarf orðum að eyða um) tíðkaði heimaguðs-
þjónustu, þyrftum vjer þess sarat óumflýjanlega, þvi vjer
verðum i þessu efni, eins og reyndar öllu, að haga oss
eptir því sem hentugast er og bezt á við á þessu landi.
Þetta er alvarlegt mál, sem allir prestar ættu að hugleiða
vandlega og kosta kapps um af öllum líkama og sálar
kröptum, að verið gæti í góðu lagi, enda mun þá sái-