Öldin - 01.08.1896, Síða 12

3 24
ÖLDIN.
fræði samtíðarinnar oss og steypir oss á
kaf í því ógnadjúpi.
Alls vegna væri óskandi að leiðtogar
þjóðanna, lðggjafarnir, pólitisku mennirnir
vildu beita bæfileikum sinum til að hugsa
um stjörnufræði, til að athuga og iæra að
skilja uppdrætti af stjörnum og himinhnött-
um. Gaumgæfileg yfirvegun þess yi'ði ef
til vill gagnlegri fyrir mannkynið, en allar
stjórnmftlaræður, sem nefndar verða á nafn.
Ef þeim lærðist að skiija hve lítil að jörð
vor í raun og veru er, hættu þeir máske að
rista hana sundur í skekla. Og þá ríkti
friður á hnetti vorum. Velmegun þjóð-
félagsins kæmi þá í stað hinnar eyðileggj-
andi, skammariegu, svívirðilegu og
heimskulegu styrjalda, sem orsök er í eyði-
leggingu og skelfingum í Norðurálfu.
Pólitisk ríkjaskifting >rði ekki lengur til
og þá fyrst, en fyrri elcki, fengju menn
frelsi til að iyíta sjáifum sér á æðra stig
þekkingar, með því að hugsa um alheims-
bygginguna, og athuga verkanir náttúr-
unnar. Þá lifðu menn æðra andlegu lífi.
Því miður er framför vor ekki á neinu siíku
stigi. Hið undraverða auga fótógraf-vél-
anna á sjálfsagt eftir að leiða í ijós marga
himneska ieyndardóma áður en mannlegt
auga fær litið skynsemi og þekkingu í
hásætinu og ríkjandi á vorri litlu jarðkúlu-
Silki úr tré.
“Alian. fjandann vígja þeir,” á kerl-
ingu einni að hafa orðið að orði, er Ilall-
grímur Pétursson sagði lænni sem svar
upp á spurningu eftir fréttum, að búið væri
að vígja Hailgrím Pétursson til prests.
Hpp á öllnm fjandanum finna þeir, mætti
oft og þráfaldlega segja á seinni árum, er
hugsað er um eða rætt um hinar mörgu
kynlegu uppfindiugar manna. Meðal þeirra
nýjustu og að sumu leyti, fijótt álitið að
minst kosti, kynlegustu uppáfindínga, er
sú, að taka almenn skógartré og umhverfa
þeim með sérstökum vinnuvélum í silki.
Það sýnist ótrúlegt þetta, en svo er það í
raun réttri ekki ótrúlegra en það, sem þó
er satt, að gera má klæðnað úr gleri. Það
er heldur ekki ótrúlegra en það, sem er
engu síður satt, að taka má ákveðna málm-
tegund, — ull-málminn = Mineral wool,
eða Asbestos, gera úr henni voðir og úr
þeim haldgóðan klæðnað, sem ekki getur
brunnið, og sem þveginn cr á þann hátt,
að honum er varpað í old og hann látinn
liggja í glóðinni þangað til óhreinindin öll
eru orðin að ösku, reylc og gufu. Það mætti
nefna fleira, sem ótrúlegt sýnist, en þess
gerist ekki þörf, enda hæpið að segja hvar
byrja skuli og hvar staðar nema, ef út j
það væri farið.
Hvað þetta trjá-silki snertir, þá skýrir
S. E. Tillman á þessa leið frá því, 1 Sept.
útgáfu mánaðarritsins “Cosmopolitan”:
“Mönnum er það alment kunnugt orð-
ið, að mikill hluti af pappirnum, hvervetna
í heiminum, er gerður úr hálmi og tré. En
það er fáum kunnugt að nú eru menn farn-
ir að framleiða silki úr tré. Uppfinding sú
er líka tiltölulega ný og hefir henni verið
lítill gaumui gefinn.
“Á Frakklandi er unnið meira silki, en
í nokkru öðru ríki eða landi í Norðurálfu
og silki-varningur Frakka er betri og í
meira áliti, en silki-varningur nokkurra
annara þjóða. Það var líka franskur mað-
ur sem fyrstur varð til að uppgötva, að
draga má silki úr tré. Og á Frakldandi
var það fyrst reynt — árið 1893 — að úr
því efni og með aðferð uppfinnarans má
gera silldgerð úr tré að arð-amri atvinnu-
grein.
Som stendur er silki hvergi unnið úr
tré nema á Fralcklandi, — þaðan kemur
alt þetta ný-silki, sem til er á markaðnum.
Er það alt unnið þar í einum bæ, Besancon,