Alþýðublaðið - 18.04.1961, Blaðsíða 4

Miklar vangavreltur hafa
verið um það undanfarið, —
bœði innan Bandaríkjanna og
cttan þeirra, hver muni vera
staða þeirra samtaka útlægra
Kúbumanna, sem starfa í
Bandaríkjunum, og hver af-
staða Bandaríkjastjórnar ’ til
þeirra. Samtók þessi hafa
undanfarið haldið því mjög á
lofti. að þau séu rétt um það
bil að hefja innrás á Kúbu og
steypa stjórn Castros af stóli.
Hafa menn v'erið þjáifaðir i
Florida í þessum tilgangi.
Kennedy Bandaríkjaforseti
var spurður um það á blaða-
mannafur.di fyrir helgi, —
hve langt Bandaríkin væru
fús til £ð ganga í aðstoð við
uppreisn gegn Castro eða inn
rás á Kúbu. Forsetinn gaf a£
drátt.arlaust svar við þessari
spurningu. Hann sagði: ,,Und ’
ir engur kringumstæðum mun
bandarískur her skerast í rnái
in á Kúbu". Og hann bætti
við, að stjórn sín mundi gera
allt sem í hennar valdi stæði
til að trysgja að engir Banda-
ríkjamenn fiæktust í aðgerð-
ir innan Kúbu. Þá lagði hann
áherziu á að ágreiningur á
Kúbu væri ekki milli Banda-
rí'kjanna cg Kúbu heidur
milli Kúbumanna sjálfra,
Þá benti forsetinn á, að ný-
lega hefði dómsmáiaráðu-
neyti Bandaríkjanna ákært
rnann nökkurn í Florida, Mas-
ferrer að nafni. á þeim grund
velli, að hann væri að undir
búa innrás á Kúbu frá Florida
í því augnamiði að koma þar
á fót aftur stjórn eftir f>TÍr-
mynd Batista. einræðisherr-
ans, sem Castro stéypti af
stóli. Slíkar aðgerðir gæfji
nokkra hugmynd um tilfinn-
ingar Bandaríkjastjórnar til
þeirrar hugmyndar að koma
slíku stjórnarfari aftur á á
Kúbu.
Einn blaðamanna bar fram
bá spurningu hvort Kennedy,
forseti, teldi Castro kommún-
ista. Þeirri spurningu svaraði
forsetinn þannig, að Castro
hefði með orðum sínum látíð
-eindregið í Ijós fjandskap við
lýðræði f vesturheimi og við
rfrjálslynda leiðtoga lýðræðis-
ins og gerzt nátengdur kín-
versk-rússnesku blökkinni og
benti það til þess, að hann ósk
aði eftir að b-eiða út áhrif
hennar vestan hats.
Þessi seinasta spurning var
borin íram í sambandi við
bækling, sem bandaríska utan
ríkisráðuneytið gaf út fyrir
skemmstu og nefnist einfald
lega „Cuba“. í bæklingi þess-
um er rakin saga Castro-
stjórnarinnar, auk þess sem
nokkuð er sagt frá aðdraganda
þess, að Batista var steypt af
stóli, í bæklingi þessum eru
ýmis atriði, sem mér finnst
rétt að komi fram.
Á það er bent, sem var
raunar á allra vitorði, að það
var langt frá því, að byltingu
Castros v7æri illa tekið af Am
uffi frelsi blaða, útvarps og
tryggingu nólitískra réttinda,
Og haníi hagði ennfremur, að
bráðabirgðastjórnin „mun
halda kosningar . . . innan árs
í samræmi við stjórarskrána
frá 1940 og kosningalögin frá
1943 og mun þegar í stað fá
völdin í hendur hinum kjörna
frambjóðanda“.
Síðan segir orðrétt í bækl-
ingnum: „Það, sem hófst sem
hreyfing til að auka lýðræði
og frelsi á Kúbu, hefur í
stuttu máli verið aflagað, þar
til það er orðið tæki til að
Castro reyiiir „heldrimannaleik“.
erikuríkjunum, þegar hún var
garð. Þvert á móti var henni
fagnað og einkum loforðum
byltingarmanna um pólitískt
frelsi og félagslegt réttlæti á
Kúbu, en hvorugs þessa höfðu
landsmenn notið undir stjórn
Batista, Á einni viku eftir
valdatöku Castros 1. jaúar
.1959 viðurkenndu næstum öli
ríki Ameríku stiórn hans, þar
á meðal Bandarikin.
Þegar árið 1953 haíði Cas-
tro lofað, að fyrstu byltingar-
lögin skyldu lýsa stjórnar-
skrána frá 1940 „æðstu lög
iandsins“, og síðar gekk hann
enn lengra í loforðum sínum
eyðileggja hinar frjálsu
stofnanir á Kúbu, til að grípa
fvrir hinn alþjóðlega komm-
únisma bækistöð í Ameríku
og til að steypa hinu al-amer-
íska kerfi,
Það er ákveðin skoðun
Bandaríkjastjórnar að stjóm
Castros á Kúbu sé augljós og
varanleg hætta fyrir hina
upprunalegu og sjálfstæðu
byltingu Ameríku — fvrir
alla vonina um að breiða út
pólitiskt frelsi, efnahagsþró-
un og félagslegar framfarir í
öllum lýðveldum þess heims-
hluta (the hemisphere)“.
í kaflanum um svikin við
4 18. aprfi 1861 — Alþýðubíaðið
kúbönsku byltinguna eru birt
mörg- nöfn manna, sem upp-
haflega börðust með Castro
eða studdu hann á annan hátt,
en hafa síðan yfirgefið hann,
annaðhvort flúið úr landi eða
verið hnepptir . fangelsi.Nokk
ur þessara nafna mætti nefna
hér. Dr, José Miró Cardona,
lögfræðingur j Havana, sem
1958 var framkvæmdastjóri
sambands þeirra flokka, sem
störfuðu gegu Batista. Castro
g:jroi hann að forsætisráð
herra byltingarstjórnarinnar.
Þegar kommúnisminn hélt
innreið sína í stjómina, flúði
Cardona úr landi. Urrutia
dómari hafði, í fulhi andstöðu
við Batista og til varnar Ca-
stro, haldið fram réttinum til
byltingar til að kollvarpa
stjórn, sem e'kki fylgdi stjórn
arskránni, varð hetja bylting
arinnar og bráðabirgðaforseti
bykingarstjórnarinnar. — Er |
hann mótmælti hinum komm |
únistisku áhrifurn, var hann |
neyddur til að segja af sér, og |
situr nú í stofufangelsi í Ha- |
vana.
Af 19 meðlimum fyrstu |
byltingarstjórnarinnar eru 1
nú næstum tveir þriðju hlut |
ar í fangelsi, útlegð eða í N
stjórnarandstöðu. Matos ma- 1
jór; yfimiaður byltingar
manna i Camagúeyhéraði í
byltingunni, mótmælti vax-
andi áhriíum kommúnista og
baðst leyfis til að fara úr
hernum. Hann var kallaður
fyrir rétt ákærður um sam-
særi og föðurlandssvik og
dærndur í 20 ára fangelsi.
Verkalýðsleiðtogin David
Salvador var fangelsaður af
Batista vegna starfa sinna fyr
ir Castro, Eftir byltinguna var
hann mjög æstur Castro-
sinni og andbandarískur sem
framkvæmdastjóri verkalýðs-
sambandsins. Byltingarhreyf-
ingin, 26. júlí hreyfingin, sigr
aði kommúnista á þingi verka
lýð-:sambandsins í nóvember
1959. Castro kom þá sjálfur á
þingið til að heimta að sam-
þykkt yrði „sameining-ar-
sefnuskrá“ kommúnista. Sal-
vador hélt áfram baráttu
sinni fyrir frjálsri verkalýðs-
hreyfingu. Ári síðar var hann
handtekinn, er hann var að
reyna að flýja land. David
Salvador er nú aftur kominn
í fangelsi — í þetta skipti
fangelsi Castros.
Þannig mætti lengi halda á-
fram að telja upp fyrrverandi
starfsmenn Castros, sem snú-
ið hafa við honum haki vegna
afstöðu hans t\l kommúnista.
Hann hefur hins vegar tekið
sér að helztu ráðunautum og
samstarfsmönnum yfirlýsta
kommunista eins og bróður
sin Raúl og Argentínumann-
inn „Che“ Guevara.
Það virðist enginn vafi á
því, að hinni sjálfsögðu og ó-
hjákvæmilegu byltingu Kúbu
manna gegn Batista bafi verið
stolið, og er bað raunar ekkert
nýtt þegar kommúnistar eru
annarsvegar, þess eru mý-
mörg dæmi í Evrónu og víðar.
Það mætti enda þessa grein
á orðum hins harðsnúna sós-
íalista Haya de la Torre frá
Framh. á 14. síðu. m
punktar
• • •
ÞAÐ EB haldið uppi mikl
um róðri um „móðuharð
indi“ í landinu eftir að við
reisnin hófst, og fuilyrt, að
mikili hiuti bænda sé iwn
það bil að flosna upp af
vöidum þessarar stjórnar
stefnu.
Aðalfundur Mjólkursam
sölunnar iciddi annað í ijós.
Innvegið mjólkurmaffn á
sölusvæði hennar hafði á
fyrsta viðreisnarárinu, 1960,
aukizt um tæplega tvær
milljónir lítra eða 4.5%.
Sala neyzlusnjólkur hafði
aukizt um 6,57% á árinu,
en saia rjóma um hvorki
meira né rninna en 10,2%.
Þessar tölur bendn hvorki
tii kreppuástands hjá neyt
endum eða bænðura.
0 0 0
KOMMÚNISTAR eru eini
flokkur þjóðarinnar, sem
framfylgir sSíkum aga, að
jafnvei skáld, sem fiokkn
um tiiheyra, ver.ða að g:er
ast algferir leppar hans.
Þannig eru dálítill hópur ís
ienzkra rithöfunda heir andl
legir vesaiingar, að þeir iáta
Þjóðaviljann panta hjá sér
greinar um ákveðin, pólit
ísk efni, þegar blaðinu eða
f’okksforustuani bóknast.
Hver getur borið virðingu
fyrir skáldiegum verkum
manna sem leigja gáfur sía
ar í s’líka vinnumennsku?
• • •
TÍMINN segir frá því, að
Norðfjarðabátar hafi fundið
mikii þorskmið sunnan við
Langanes, og sé þetta talinn
vottur um árangur af frið
uninni BJaðið nefnir ekki,
að einmitt á þessnm slóðum
varð enn mikil útfærsla með
lausn landhelgisdeilunnar.
— Nei, afsakið. Við höfðum
gleymt því, að Timinn mina
ist yfirleitt ekki á landhelff
ismáiið meir, frekar en Þjóð
viljinn.
• • •
ÞAÐ var ekk sfór fyrir
sögnin, cn þó virðum við
Tímann fyrir að birta frétt
ina !í miðjum móðuharðind
um. Hún sagði frá því. að
það VANTADI FÁLK í ALXi
STÓRUM STÍL Tn, VINNU
Á SUÐUREYRI við Súg
andaf.iörð, svona rétt þegar
dreifbýiið á ailt að vera að
hrynja. ef trúa má lýsingum
framséknarmanna á við
reisninni!