Alþýðublaðið - 19.05.1961, Qupperneq 2

UR
MRJórar: Gisll J. Astþórsson <áb.) og Benedikt GrOndal. — Fulltrúar rlt-
4[ áájðmar: Sigvaldl HJálmarsson og Indridi G. Þorstelnsson. — Fréttastjóri
|B]örgvln GuSmund n. — Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími
B4 90C. — ASsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja AlþýSublaðsins Hverfis-
■stu 8—10. — Askriftargjald: kr. 45,00 á mánuSi. 1 lausasölu kr. 3,00 eint
'•tgafand.: AlþýSuiiok. urinn. — FramkvsemdastJórl: Sverrlr Kjartansaon
Við mótmælum!
3
1

1
*
Fraanhald af 1, síðu.
Fréttir útvarpsins segja ekki frá 1. maí hátíða
höldum neins staðar utanlands, nema í liúss
landi og Austur Berlín. Og Jiannig mætti lengi
telja.
Árum saman hafa embættismenn alþjóða sam
taka, sem ísland er aðili að, getað komið hér
©g farið án göluuppþota og torgfunda. Nú þurfa
fcommúnistar að finna tilefni til að ljúga upp
fcviksögum um kafbátastöðvar, kjarnorkusprengj
wr og njósnaflug frá íslandi. Þá vantar þessi
árásarvopn í áróður isinn, — þau eru ekki til á
íslandi — og því mála þeir fjandann á vegginn.
Þessar ofstækisíhreyfingar, kommúnistar og
tiazistar, sem eru fjarlægar íslenzkum hugsimar
Jhiætti, eru í sambandi við sterka aðila erlendis.
Nazistar lögðu í fyrradag inn á skrifstofur A1
þýðublaðsins áróðursblað, þar sem ráðizt er á
Eichmann réttarhöldin í Israel. Það var prentað
í Svíþjóð. Samböndin leyna sér eklti.
Einu sinni mótmæltu kommúnistar við hvert
tækifæri, að þeir tækju við fyrirskipunum frá
Sovétríkjunum og fengju þaðan fé til starfsemi
sinnar. Nú eru þeir hættir að draga dul á slíkt,
hættir að nefna „Rússagaldur“ Alþýðublaðsins.
Þeir birta síðustu stefnuyfirlýsingu hins alþjóð
lega kommúnisma frá Moskvu í Þjóðviljanum
og neita því ekki, að þeir séu bxmdnir af henni.
Þeir eru stoltir af plagginu og hafa í hótunum
við andstæðinga sína.
Þegar Alþýðubiaðið heldur fram, að fyrirtæki
kommúnista flytji rússneskt fé til þeirra og ráða
menn flokksins smygli inn erlendum gjaldeyri
til að selja hér á svörtum markaði, er þessu
ekki einu sinni neitað í Þjóðviljanum. Þeir virð
ast kæra sig kollótta um, þótt þjóðin fái að vita,
liver stendur á bak við þá og veitir þeim fé. Þeir
eru sýnilega stoltir af því.
Oll þessi ofstækisþróun, sem lítið brot íslenzku
þjóðarinnar stendur fyrir, er uggvænleg. En orr
ustan er ekld töpuð. Mikill meirihluti þjóðarinn
ar er andvígur þessum mönnum, flokkum þeirra,
stefnum þeirra og starfsemi. Hér verða að koma
til gagnráðstaíanir, ekki með vopniun þessara
tnanna sjálfra, heldur voldugri rödd þjóðarinnar,
sem verður að kveða öfgamennina niður.
Þjóðarsómi krefst þess. Friður borgaranna,
frelsi þeirra krefst þess. Því mótmælir Alþýðu
blaðið í dag og heitir á alla hugsandi, réttsýna
menn að láta til skarar skríða, hver í sínu um
hverfi, saman í hópum, þúsunáir í nýrri vakn
ingu. Látum eklíi ofstæki og einræðisöfl ná tök
um á íslandi!
19. maí 1961
Alþýðublaðið
Minning
Jón Tómasson, verkamabur
í DAG- er til moldar borinn
Jón Tómasson, verkamaður. —
Jón er fæddur að Berustöðum
í Holtum 13. ágúst 1878. For-
eldrar hans voru Vilborg
Sveinsdóttir • og Tómas Gunn-
arsson. Barn að aldri flyzt
hann suður í Hafnir á Suður-
nesjum og dvelst þar til 12 ára
aldurs Þaðan fer hann til séra
Brynjólfs Gunnarssonar á Stað
í Grindavík og er þar í 13 ar.
Það varð hlutskipti hans að
byrja ungur að stunda sjósókn,
enda fór svo að 18 ára var
hann orðinn formaður og var
bæði ötull og heppinn $ fang-
brögðum við Ægi gamla, sín
formennskuár. Árið 1903 flyzt
Jón til Reykjavíkur og stund-
aði þar bæði sjósókn og vinnu
í landi. Árið 1907 giftist hann
eftirlifandi konu sinni, Guð-
rúnu Hákonardóttur og fluttust
þau þá til Hafnarfjarðar og
bjuggu þau þar í 4 ár en flutt-
ust þá aftur til Reykjavíkur og
hafa búið hér síðan.
Guðrún og Jón eignuðust 10
börn. Tvö þeirra eru látin Axei
dó nokkurra vikna og Fanney
árið 1940. Af þeim 8 systkin-
um, sem á lífi eru, eru sjö gift,
en eldri sonur þeirraTiefur ver
ið hjá þeim alla tíð og stutt þau
er halla tók undan fæti. Segja
má að meirihluta ævi hafi Jón
stundað sjómennsku. Hann var
auk áraskipa á skútum, strand-
ferðaskipum og togurum, m. a.
með Þórarni Olgeirssyni á
enskum togara Hin síðari ár
ævinnar vann hamn verka-
mannavinnu við höfnina, mest
hjá Eimskipafélagi íslands, þar
til árið 1955 að hann gekk und
ir uppskurð, sem olli því aS
hann hætti vinnu, enda starfs-
dagar orðnir æði margir og
þrek dvinandi. Jón lézt 13. þ,
m. eftir stutta legu, tæpra 83
ara, þrotinn af kröftum. Þeg-
ar góður samferðamaður hverf
ur úr þessum heimi, þá verður
margt, sem rifjast upp í huga
ættingja og vina. Þá líða um
hugann minningar um gleði og
sorgarstundir, minningar uml
þrotlausa baráttu til að brauð-
fæða barnahópinn sinn af lítiljl
vinnu og litlum launum. ÞS
fyrst sér maður fórnina, sem
færðar voru, þó þær dyldust
áður.
Á kveðjustund þakka ég vjn
áttu þína og hjálpsemi til mín
þegar ég þurfti á að halda. Eft-
irlifandi konu og börnum,
tengdabörnum og barnaböra-
um bið ég blessunar um alla;
framtíð. Vlnur.
Hannes
Dýrir skór og sólarnir
reyndust úr pappa!
& Svikin vara seld dýr
um dómum.
•fc Stöðumælafargan er
að komast í öfgar.
•fc Barónsstígur þarf að
verða aðalbraut.
FREYJA skrifar mér á þessa
leið: „Ég sé að þú minnist á
margvísleg mál. í*ú sinnir ekki
aðéins stórmálunum heldur tek-
ur þú tii umræðu mál, sem
að vísu sýnast ekki stór eð.i þýð-
ingarmikil, en eru þó dagleg við-
fangsefni almennings. Þetta er
gott og mér hefur alltaf fundist
að svona eigi blaðamennska aó
vera. (Takk fyrir). — Nú lang-
ar mig að minnast á eitt af þess-
um smámálum. Fyrir nokkrum
dögum fór ég í verzlun inn á
Eaugavegi og keypti þar mjög
fallega skó. En mér brá í brún
fyrsta rigningardaginn þegar ég
fór í skóna, að sólarnir tættust
undan þeim.. Þeir voru úr pappa.
GAMAN þætti mér að vita
hvaðan þessir skór eru. Þeir eru
ekki frá Iðunni, ekki íslenzkir
skór, heldur eru þeir útiendir.
Er hér um að ræða skó, sem við
erum neydd tl að kaupa vegna
austurviðskipta? Ég gæti trúað
h o r n i n u
því, því að þau viðskipti eru öll
með sama merkinu brennd. En
svo dýrt er nú skótau, að það
nær ekki nokkurri átt að svíkja
almenning á þenoan hátt“.
BÍLSTJÓRI skrifar: „Hvernig
stendur áþví að bæjaryfirvöldin
eru að rembast við að setja upp
svokallaða ,,stöðumæla“ við
fjölda gatna meðal annars fyrir
framan Fiskhöllina, svo þar varð
ég að 'borga eina krónu, þegar
ég skaust þar inn og keypli ýsu-
kóð fyrir þrjár? Það er nú meira
framtakið, sem bæjaryfirvöldin
hafa með þessu sýnt, en til lítilla
þæginda, því fæstir geta notað \
þessi stöðumælabíiastæði, nema
eiga á hættu að fá 20 kr. sekt,
sem þeir þá einnig verða að ó-
maka sig með á lögreglustöðina.
ÉG HEFI spurt ferðalang, sem
nýlega hefur verið á ferð um
Bandaríkin og ýmis iönd Norð-
urálfu hvernig þessum máltim sé
hagað þar. Hann segir að talsvert
hafi borið á þessu „stöðumæla-
æði“ víða um lönd fyrir nokkr-
um árum, en nú sé víðasthvar
horfið frá því, en í þess stað sett
ar á stofn bílageymslur þar sem
fólk keti fengið bíla sína geymda
um lengri eða skemmri tíma,
eftir vild. Taka umsjómarmenn
við bílunum við innkeyrslu og
afhenda þá aftur við útkeyrslu.
Á ÞENNAN hátt notast bíla-
geymslurnar betur heldur en
þegar bílaeigendur aka sjáifir
bílum sínum á stæðin". Hér hef-
ur verið tekið við bilum til
geymslu á hótel íslandslóðinn!
og færri .getað notað en óskaij
hafa vegna þess hvað hún ei!
lítil, enda illa notuð.
i
ÞAÐ ER margt í umferðar-
málum bæjarins, sem við bíl-
stjórar erum óánægðir með. Má
þar meðal annars nefna hið eín-
kennilega val á aðaigötum. Ég
ek oft um Barónsstíg. Við þá
götu eru tvö sjúkrahús, margir
skólar og Sundhöllin. Þessi gata
ætti tvímælalaust að vera aðal-
braut og sennilega einnig ein-
stefnuakstur, þó erfitt kunni að
vera að koma því við. Mikil um-
ferðabót var að því að gera Þing
holtsstræti og Ingólfsstræti að
einstefnugötum. En því þá ekk!
I að gera Bergstaðastræt.i og Lauf-
ásveg að aðalbrautum og ein-
stefnubrautum?"
AF TILEFNI ummæla hús-
móður í pistli mínum fyrií
Framhald á 12. síðn,
■■nnBHlIEBDBBnNM
í KLÚBBURiNN j
Opið í hádeginu. —
■ j
J Kalt borð — einnig úr-
val fjölda sérrétta.
■
5 KLÖBBURINN
jLækjartcig 2 - Sími 35355
!■■■■■■■■■■■■■■■■■■■&■