Alþýðublaðið - 27.05.1962, Qupperneq 12

LEMMY..^.
Og þá er um a'ö gera, að komast til baka, — Hvað hefur komið fyrir? hlaup.
áður en þeir taka eftir því, að ég er horf- — Það hlýtur að hafa orðið skamm- Éff hef verið rænd . . .
inn.
FYRIR LITLA FÓLKIÐ GRANNARNIR
Sagan af Gunnu og
gömlu ömmu í kofanum
„Uss“, sagði greifafrúin, því að Gunna var að
ganga fram hjá dyrunum, hún hélí á Ríkharði
litla og söng við hann á leiðinni til baðherbergis-
ins.
„Þú ert alltof góðhjörtuð“, sagði greifinn og
kleip í eyrað á konunni sinni. „Jæja, þarna heyr-
ist mér vera hringt dyrabjöllunni, það er víst ekki
til setunnar boðið“,
„Gestir greifahjónanna voru komnir og það
fyrsta, sem Margrét sagði, þegar hún var búin að
heilsa greifafrúnni, var: „Jæja, fæ ég nú að sjá
Ríharð litla?“
„Hann er í baði, blessaður“, sagði greifafrúin.
„Það var indælt“, sagði Margrét og þaut af stað
upp stigann án þess að segja meira.
Greifafrúin hljóp á eftir henni, því að hana lang
aði til að sjá hvernig Margréti litist á indæla barn
ið hennar og hún kallaði yfir öxl sér til prófessors
ins: Langar þig ekki til að koma líka Jimmi? Hún
var alveg viss um, að alla hlyti að langa til að sjá
barnið hennar í baði.
Nú, eigum við að fara að borða, mamma. Þá er víst bezt, að
égr hleypi pabba út úr geymslunni.
„Auðvitað kærir hann sig ekkert um það, vina
mín“, sagði Margrét óþolinmóðlega, en prófessor-
inn sagði vingjarnlega, „auðvitað langar mig til
þess“. Karlmennirnir tveir héldu upp stigann á
eftir konunum og þegar þeir komu að baðherberg
isdyrunum rákust þeir á Margréti, sem stóð í dyra
gættinni og hélt fingrunum við varir sér eins og
hún væri að biðja um þögn. Ríkharður litli var í
Vélskólinn
Frh. a£ 7. síðu.
verður almennur nemendamóts-
dagur allra Vélskólamanna til
ánægju og gagns fyrir skólann
og þátttakendur mótsins.
Á skólaárinu kvað skólastjór-
inn að kéypt hefðu verið nokk-
ur kennslutæki: ein 180 hestafla
Lister-dieselvél, skuggamynda-
vél og nokkuð af rafmagns- og
eðlisfræðistækjiHn auk mæli-
tækja.
Gjafir höfðu skólanum borizt
á skólaárinu. Hópur nemenda,
sem áttu 10 óra vélstjóraafmæli -
við síðustu uppsögn afhentu
skólanum kvikmyndasýningar-
vél af fullkomnustu gerð. Þor-
steinn Ársælsson vélstjóri af-
henti bókasafni skólans að gjöf
safn bóka eftir föður sinn, Ár-
sæl Árnason bókbindara. Voru
það ýmist frumsamdar bækur
eða þýðingar. Er skólanum mik-
ill fengur að gjöfum þessum og
ekki síður að því hugarfari, sem
þær bera vott um.
Því næst lýsti skólastjórinn
nýloknum prófum : 02 nemend-
ur gengu undir próf: 35 vélstjór-
ar undir fullnaðarpróf úr raf-
magnsdeild, 15 undir vélstjóra-
próf og 12 undir fullnaðarpróf
rafvirkja. Af fullnaðarprófsvél-
stjórum hlutu 2 ágætiseinkunn,
þeir Gísli Gíslason, 7,44, og Sig-
urður Haraldsson, 7,01, tíu hlutu
fyrstu einkunn, 16 aðra betri, 6
aðra lakari, en einn stóðst ekki.
Af þeim, sem luku vélstjórapróf ‘
hlutu 3 ágætiseinkunn, þeir
Magnús Már Sævar Gústafsson,
7,74, einhver hæsta einkunn, sem
tekin hefur verið við skólann,
Björgvin Þór Jóliannsson, 7,51,
og Adolf Tómasson, 7,15, 3 hlutu
fyrstu eink., 7 aðra betri og 2
aðra lakari. Af rafvirkjum hlutu
3 ágætiseinkunn, þeir Ólafur
Jóh. Sigurðsson, 7,21, Sigurjón
Antonsson, 7,45, og Bj. Páll
Óskarsson, 7,01. 5 rafvirkjar
hlutu 1. eink., 1 aðra betri og 3
aðra lakari.
Skólastjóri afhenti hverjum
nemanda skírteini, síðan af-
henti hann bókáverðlaun til
þeirra, sem hæsta einkunn höfðu
hlotið í hverri deild. Þessir hlutu
verðlaun: Gísli Gíslason, Magn-
ús Gústafsson og Ólafur Jóh.
Sigurðsson.
Að þessu loknu ávarpaði skóla-
stjórinn nemendurna, árnaði
þeim heilla og hvatti þá til dáða
í framtíðinni.
Þorsteinn Árnason vélstjóri
kvaddi sér hljóðs, en hann er nú
einn á lífi þeirra, sem luku prófi
fvrir 45 árum. Sagðist Þorsteinn
minnast með ánægju veru sinn-
ar í skólanum, sem lauk fyrir
45 árum og árnaði hinum nýút-
skrifuðu vélstjórum og skólan-
um heiila með hlýjum orðum.
Skólastjóri þakkaði Þorsteini
langt og heilladrjúgt starf í
þágu skólans sérstaklega og vél-
stjórastéttarinnar í heild, en
hann hefur m. a. verið próf-
nefndarmaður við skólann um
árabil og var löngum framar-
lega í félagsmálum vélstjóra.
í upphafi þessarar athafnar
kvaddi Hákon Þorsteinsson vél-
stjóri sér liljóðs og mælti fyrir
hönd 10 ára vélstjóra. Afhenti
hann skólanum vandaðan ræðu-
stól, með merki skólans, að gjöf
frá þeim félögum. Skólastjóri
þakkaði þessa veglegu gjöf og
tók hana í notkun.
Síðan sagði skólastjóri skólan-
um slitið.
12 27■ maí 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ