Alþýðublaðið - 27.05.1962, Qupperneq 15

FRÁ SOVÉT
nú var ekki tími fyrir persónu-
lega hluti. Öll fyrri þjálfun henn
ar sagði henni, að þetta væri verk
fyrir ríkið. Hún var nú að vinna
fyrir land sitt. Af einhverjum
ástæðum nafði liún verið valin í
mikilvægt samsæri. Sem foringi
í MGB varð hún:að gera skyldu
sína og gera hana vel. Hún hlust
aði af athygli.
„Að sinni”, sagði Rosa Klebb
með valdsmannslegum tón, „mun
ég vera stuttorð. Þér munuð
lieyra meira síðar. Naéstu vikur
munuð þér fá vandlega þjálfun
fyrir þetta verk, þar til þér vitið
nákvænrlega, hvað gera á í hveíju
tilfelli. Yður verða kenndar viss-
ar erlendar venjur. Yður verða
fengin falleg föt. Yður verða
kenndar allar listir tálsins. Síð-
an verðið þér send til erlends
ríkis i Evrópu. Þar munuð þér
hitta þennan mann. Þér eigið að
tæla hann. í því efni eigið þér
ekki að vera með neinar barna-
legar vomur. Ríkið á líkama yð-
ar. Allt frá barnæskh hefur rík-
ið brauðfætt yður. Nú verður
líkami yðar að vinna fyrir ríkið.
Er það skilið?”
„Já, félagi ofursti”. Rökin
voru óhagganleg.
„Þér eigið að fara með þess-
um manni til Englands. Þar verð
ið þér vafalaust yfirheyrð. Yfir-
heyrslan verður auðveld. Eng-
lendingar nota ekki harðýðgis-
legar aðferðir. Þér gefið þær upp
lýsingar, sem þér getið, án þéss
að stofna ríkinu í hættu. Við iát-
um yður í té viss svör, sem við
viljum, að séu gefin. Þér verðið
sennilega send til Kanada. Þang-
að senda Englendingar vissa teg-
und af erlendum föngum. Yður
verður síðan bjargað og síðan
verðið þér flutt aftur til
Moskvu” Rosa Klebb rj'ndi fram-
an í stúikuna. Hún virtist taka
þessu öllu sem sjálfsögðum hlut.
.... „Þér sjáið, að þetta er til-
tölulega auðvelt. Hafið þér
nokkrar spurningar á þessu stigi
málsins?”
„Hvað verður um manninn, fé-
lagi ofursti?”
„Það gildir okkur einu. Við
ætlúm aðeins að nota hann til
að koma yöur inn í England.
Tilgangurinn með aögerð þessari
er að gefa Bretum rangar upp-
lýsingar. Það mun að sjólfsögðu
gleðja okkur, félagi, að heyra álit
yðar á lífinu í Englandi. Skýrslur
velþjálfaðrar og gáfaðrar stúlku,
eins og yðar, verða veigamiklar
fyrir ríkið”.
„Er það virkilega, félagi of-
ursti!” Tatiana fann til sín.
Skyndilega virtist allt þetta vera
æsandi. Ef hún bara gæti gert
það vel. Hún skyldi gera sitt
bezta. En ef henni skyldi nú ekki
takast að gera njósnarann ást-
fanginn í sér. Hún horfði aftur
á myndina. Hún hallaði undir
flatt. Þetta var aðlaðandi andlit.
Hverjar voru þessar „listir táls-
ins”, sem konan hafði talað um?
Hverjar gátu þær verið? Ef til
vill mundu þær lijálpa til.
Ánægð stóð Rosa Klebb upp
frá borðum. „Og nú getum við
tekið það rólega, góða mín. —
Vinnunni er lokið í kvöld. Ég
ætla að fara og taka mig til, og
svo mösum við saman á eftir. —
Borðið þetta konfekt, annars
skemmist það”. Rosa Klebb veif
aði hendinni og hvarf, eins og
annars hugar, inn í næsta lier-
bergi.
Tatiana hallaði. sér aftur i
stólnum. Svo þetta var þá allt og
sumt! Það var þá hreint- ekki svo
slæmt. Hvílíkur léttir! Og hví-
líkur heiður að hafa orðið fyrir
valinu. En bjánalegt af henni að
hafa verið svona hrædd! Auð-
vitað mundu hinir miklu forvígis
menn ríkisins ekki leyfa, að
neitt illt henti saklausan borg-
ara, sem ynni mikið og hefði ekki
neitt á móti sér í sinni zapiska.
Skyndilega fann hún til mikillar
þakklátssemi til þeirrar föður-
myndar, sem var Ríkið, og stolts
yfir því að fá tækifæri til að end
urgreiða eitthvað af skuldum
sínum. Jafnvel þessi Klebb kerl-
ing var ekki svo slæm, þegar
öllu var á botninn hvolft.
Tatiana var enn að hugsa glað
lega um ástandið, þegar svefn-
herbergisdyrnar opnuðust og
„þessi Klebb kerling" birtist í
gættinni. „Hvernig lízt þér á,
góða mín?” Klebb ofursti breiddi
út feita handleggina og snerist
á tá, eins og sýningarstúlka. Hún
staðnæmdist með annan hand-
legginn útréttan og hinn á
mjöðm.
Munnur Tatiönu hafði oþnazt.
Hún flýtti sér að loka honum.
Hún leitaði að einliverju til að
segja.
Klebb oíursti í SMERSH var
í hálfgagnsæjum náttkjól úr
rauðgplu crepe de chine. Það
voru fellingar úr sama efni í háls
málinu og fellingar á úlnliðun-
um. Undir náttkjólnum sást
brjóstahaldari, sem var tvær stór
ar, bleikar satín-rósir. A, neðan
var hún í gamalsdags uandirbux-
um úr bleiku satíni með teygju
fyrir ofan hné. Annað feitt hné-
ið birtist eins og gulleit kókos-
hneta milli hálfopinna felling
anna á náttkjólnum, í hinni
klassísku stellingu sýningarstúlk
unnar. Á fótum hafði hún bleika
satín-inniskó með gifurlegum
strútsfjörðum. Rosa Klebb hafði
tekið af sér gleraugun og nakið
andlitið var nú þakið augna-
skuggum og kinnaroða og vara-
lit.
Hún leit út eins og elzta og for
ljótasta hóra heims.
Tatiana stamaði: „Hann er
mjög fallegur”.
„Finnst þér ekki“, suðaði kon
an. Hún gekk að breiðum bekk í
horni herbergisins. Hann var
þakinn litskrúðugum sveitavefn
aði. Við vegginn voru hálfskitug
ar satínsessur í pastillitum.
Með ánægjuískri fleygði Rosa
Klebb sér niður á bekkin og lá
eins og stúlka úr málverki eftir
Recalier. Hún teygði upp annan
handlegginn og kveikti á borð-
lampa með bleikum skermi. Hún
Klappaði á sessuna við hlið sér.
„Slökktu á loftljósinu, góða.
Slökkvarinn er við dyrnar.
Komdu svo og setztu hjá mér.
Við verðum að kynnast hvor ann
arri betur“.
Tatiana gekk fram að dyrun-
um. Hún slökkti á loftljósinu.
Hönd hennar féll beint niður á
liurðarhúninn. Hún sneri honum,
opnaði dyrnar og gekk rólega
fram í ganginn. Skyndilega
missti liún kjarkinn. Hún skellti
dyrunum á eftir sér og hljóp æð
islega út eftir ganginum og hélt
‘liöndunum um eyrUn til að
lieyra ekki orðaflauminn, sem
aldrei-kom.
10. kafli.
TUNDURÞRÁÐURINN
BRENNUR
Að morgni næsta dags.
Klebb ofursti sat við skrif-
borðið í skrifstofu sinni, sem
var i neðanjarðarkjallara í SM
ERSII. Hcrbergið líktist meira
herráðsherbergi en skrifstofu.
Einn veggurinn var algjörlega
þakinn með landabréfi af vest-
urhveli jarðar. Veggurinn á
móti þakinn korti af austurhveli.
Aftan við skrifborð hennar, svo
nærri, að hún náði auðveldlega
til hans, var fjarriti, svokallaður
Telekrypton og gerður fyrir dul
málsskeyti. Við og við glamraði
í honum, ér liann ritaði það, sem
verið var að senda út frá dul-
máladeildinni á efstu hæð, rétt
undir háum útvarpsstöngunum
á þaki hússins. Þegar K’ébb of
usti mundi eftir því, reif hún af
langan strimil og las skeytin.
Þetta var aðeins formsatriði. Ef
eitthvað verúléga veigamikið var
á ferðinni, mundi síminn
hringja. Öllum starfsmönnum
SMERSH um víða veröld var
stjórnað úr þessu herbergi, og
það var sívakandi járneftirlit;
Feitt andlitið var fýlulegt.
Það voru pokar undir augúnum
og rauðar æðar voru sprungnar
í augnahvítunum.
Einn af þrem simum á borðinu
iuðaði lágt. Hún tók upp heyrn
artækið. „Sendið hann inn“.
Hún sneri sér að Kronsteer*
sem sat og stangaði liugsandi úr
tönnunum- með pappirsklemmu,
þar sem hann sat í hægindastól
vinstra megin í herberginu, und
ir suðurodda Afríku.
„Gronitsky".
Kronsteen sneri höfðinu hægt
og horfði til dyra.
Red Grant kom inn og lok-
aði dyrunum hljóðlaust á eftir
sér. Hann gekk að skrifborðinu
og stóð og horfði hlöðinn, jafn
vel hungraður, í augu yfirmanns
síns. Kronsteen fannst hann líta
út eins og sterkur varðhundui,
sem biði eftir að fá mat.
Rosa Klebb horfði kuldalega
á hann. „Eruð þér hraustur og til
búinn til starfa?"
„Já, félagi ofursti“.
,Látum oss sjá yður. Farí|
fötunum”.
Red Grant sýndi engin m'Mi
undrunar. Hann fór úr jakkaö-
um og ‘sparkaði loks af sér skóii
um. Grant stóð afslappaður,
hendúr hans héngu niður méS
síðunum óg annað hnéið var lít
illpga geygt fram, eins og hann
væri að sitja fyrir hjá nemend-
um í teikningu.
Rosa Klebb stóð upp og
gekk umhverfis borðið. Hún skoð
aði líkamann vandlega, ýtti og
kleip hér og þar, eins og hún
væri að kaupa hest. Hún gekk
aftur fyrir manninn og hélt á-
fram hinni nákvæmu rannsókri
sinni. Áður en hún gekk aftur
fram fyrir hann, sá Kronsteeri
hana taka eitthvað upp úr vasa
sinum og setja á hönd sér. Það
glitti á málm.
Konan kom fram fyrir og stóS
|Hff——tW.1 lli—li. JIUMMMMB——'
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 27. maí 1962
FULLTRÚARÁÐ Alþýðuflokksins í Reykjavíkur hefur nú opnaff
flestar umdæmisskrifstofur sínar í Reykjavík. Eru þær þessar:
BREIÐAGERÐISSKÓLINN : Sogavegi 76, sími 38210.
SJÓMANNASKÓLINN: Stórholt 1 (efstu hæff), sími 20213.
LAUGARNESSKÓLINN: Dalbraut 1. Sími 350S5.
LANGHOLTSSKÓLINN: Laugarásvegi 29 (efri hæff). Sími 38097.
Umdæmisskrifstofurnar eru opnar kl. 5-10 e. h. Hverfisstjórar
í hinum ýmsu umdæmum eru beffnir að mæta á umdæmisskrifstof
um sínum öll kvöld kl. 8,30.
Auk hverfisstjóranna er nauðsynlegt aff starfsfólk á kjördegi og
alþýffuflokksfólk almennt komi á umdæmisskrifstofurnar út alla
vikuna.
Starfsfólk á kjördegi.
A-listanum er brýn nauffsyn aff fá sem flesta til starfa á kjör-
degi. Vinsamlegast tilkynniff ykkur á umdæmisskrifstofunum effa
á affalskrifstofunni í Alþýffuhúsinu, símar 15020, 16724.
Bifreiöar á kjördegi.
Þeir bifreiffaeigendur, er lána vilja bifreiffar sínar til aksturs fyr-
ir A-listann á kjördag, eru beffnir aff láta strax vita á affalskrif-
stofuna, símar 15020 og 16724.
Utankjörstaðakosningin.
Utankjörstaffakosning stendur yfir. Þeir, sem ekki verffa heima
á kjördegi, geta kosiff hjá sýslumönnum, bæjarfógetum og hrepps
stjórum og í Reykjavík hjá borgarfógeta. Erlendis er hægt að kjósa
hjá íslenzkum sendiráffum og ræðismönnum, sem taia íslenzku.
Kosningaskrifstofa borgarfógeta í Reykjavík er í HAGASKÓLA.
Skrifstofan er opin alla virka daga kl. 10-12, 2-6 og 8-10. Sunnu-
daga kl. 2-6.