Alþýðublaðið - 29.09.1962, Síða 12

Nú um þessar mundir eru ellefu hundruð ár lið
in síðan rússneski bærinn Rostov-Jaroslavskij
skammt fyrir norðan Moskvu var stofnaður. Ros-
tov-Jaroslavskjj er einn mesti ferðamannastaður
í öl}u Rússaveldi — og: liggja þar til margar or-
sakir. 4
Þarna er margt um fornminjar, svo sem ein-
stæðar lcifar fornrar byggingarlistar í Rússlandi,
gömul málverk eftir marga hínna fraegu meist-
ara, svo og mörg önnur listaverk á sviði högg-
myndalistar og bókmennta og handrita.
Kirkjan f bænum er heimsfræg fyrir mjög
sérkennilegt og stílfagurt ntlit.
Onnur kirkja er þar skammt frá, og hefur
hxin það sér helzt til frægðar getið að turn henn
ar er 100 metra hár, byggður í'yrr á öldum af
bændum í nágrenninu.

im F0R GAUósrsme mr
FORS06T ENONU F-T KUP ■
06 &V6T OS NY£ SPOP !
MeN oer vn
Hunmr
ry&tbs... .
466 lAOéR M!6
IKK6 UOHYNORe
FOR AT POLOe
POUTIFT 86■ .
sKAcFnur !
SeLVF0L6BLI6 - MSN Sf,V-
DBR VI N066T VÆROtL0CT
af sreo,. sparfr oer oem
FOR AT 8L!Ve PLYN0R6T
FOR N066T mttwrvwr ,
HV/S TRANSPOR TERNE INO-
STILLES, BUVER 06 FORRH5E
KUP MÁSKE. A10RI& OPKLA.■
RET - HVAO ER M6ST
K0ST8ART, OVVAL? A
EF fiutningunum verður ekki hætt, kemst
Ég læt ekki ræna mig og rupla einungis til áhrif að verðmætum varningi yrði ekki rænt.
seanilega .aldrei upp um þá sem standa að
t»essu djarfa fyrirtæki.
að hafa eitthvað fyrir Iögregluna ag gera.
— Að sjálfsögðu — en ef þér senduð eitt-
En það myndi fijótt síast út, þetta brugg.
Ekki fyrr en giæpamennirnir hafa framið
En hvað er það lcostnaðarsamasta, Duval? hvað verðlaust af stað, gæti það haft þau nýjan glæp og komið okkur á slóðina.
Fersneskt ævinfcýri
Sohrab og Rustem
Sohrab greip til vopna og reið burt á hrossi, sem
Rakush haíði getið í Samengan, en það var eini
hesturinn, sem var nógu sterkur til að bera hann
íil barclagans.
Þegar Afrasiyab kóngur í Turan frétti af stríðs-
æsing Sohrabs, sendi hann herinn í Turan til þess
að hjálpa honum við að sigra Kai-Kaus kóng og lét
svo sem hann ætlaði að hjálpa Sohrab við að koma
Rustem að völdum í Persíu. En undir niðri var það
ætlun Afrasiyab að komast sjálfur í hásætið. Hann
vissi, að Kai-Kaus mundi senda eftir Rustem til að
berjast gegn hermönnunum frá Turan og að Sohrab
var eini hermaðurinn í heiminum, sem gæti sigrað
hetju Persíu í bardaga. Þess vegna sagði Afrasiyab
heríoringjum sínum, að þeir mættu ekki imdir nein
um krlngumsiæðum láta Sofarab viia, hver af faia-
um persnesku hermönnum væri Rustem, faðir
hans. Ef Sohrab sigraði Rustem ætlaði Afrasiyab
að myrða hina ungu hetju og ná sjálfur öllum völd
um fyrir Persíu.
Kai-Kaus kóngur heyrði her Sohrab nálgast, og
hann sendi hraðboða til Rustem með þessi skila-
boð: „Ungur hermaður, sem heitir Cohrab, hefur
ráðizt inn í Persíu frá Turan. Þú einn getur bjarg-
að landi voru“.
Þegar Rustem heyrði um afl og hreysti Sohrabs,
hugsaði hann. „Ef að ég hefði átt son, hefði hann
einmitt orðið eins og þessi hrausti hermaður. „En
hafði Tamineh ekki sagt honum, að barnið þeirra
Unglingasagan:

BARN LANDA-
MÆRANNA
William Benn ásakaði
hann ekki fýrir ókurteisina
heldur sagði brosandi við
Ricardo: „Hefur þér verið-
þjónað til borðs fyrr?“
„Nei“, sagði Ricardo, „en
ég hef séð fólk sitja áð
snæðingi á veitingarhúsum
og horft á þjónana“.
„Svo þú veizt hvernig á
að þjóna til borðs?“
„Já“.
Ben sagði ekki meira nm
þetta mál en áhugaglampi
kom í augu hans. „Iíefur
þú etið plómubúðing fyrr?“
spurði haxxn þegar eftirmat-
urinn kom á borðið.
„Aldrei“, svaraðx Ricardo
og leit forvitnislega á gulan
búðinginn, sem látinn' var á
disk hans.
„Þá áttu mikið eftir“,
sagði Ben hrifinn. ' „Ég
minnist þess við Horn, þeg-
ar...“
Um leið og hann talaði
bragðáði hann á plómubúð-
ingnum og öskraði svo með
hræðiíegri röddu: „Wong!“
„Wong!“ öskraði Selim
en þrátt fyrir stærð sína
tókst honum ekki að leggja
jafn sterkan skipunarhreim i
í rödd sína og Benn.
Dyrnar á svölunum opnuð ;
ust og Ricardo sá þann ljót- j
asta Kínverja, sem liann !
hafði séð. Jafnvel kroppin-
bakurinn var fögur sjón I ;
samanburði við illmennsk- :
una, sem skein úr úr andliti
hins austræna manns.
„Wong, þú liefur aftur- ■
eyðilagf búðinginn!" öskraði
húsbóndi hans.
Kínverjinn tautaði eitt-
hvað óskiljanlegt.
„Talaðu eusku hundurinn
þinn“, orgaði William Benn
og stökk yfir svalirnar. Stóri §
Seiim hnipraði sig samán g
úti í horni. Kínverjinn stakk 1
hendinni inn í fellingar ‘M
skykkju sinnar og Ricardo 1
greip ósjálfrátt til hnífs &íns ;
en W'illiam Benn greip um
langa silkigljáandi fléttu
Wongs. Hann ltreppti hnef-
ann ógnandi.
„Mig langar til að slá .
þig“, sagði hann.
Andlit Wong bærðist, en
Iiann sagði eklci orð.
„Og einhvern tímann“,
hélt Benn áfram, „kemur að
því að ég berji þig. Farðu
aftur í eldhúsið þitt og þakk
aðu guði fyrir að þú deyrð
ekki í dag“.
Hann sneri Wong í hring
og sparkaði svo fast í hann
að Kínverjinn rakst á dýra-
karminn og féll til jarðar.
Eftir fáein augnablik reis
hann á fætur er með erfið- 1
ismunum.
William Benn gekk að
borðinu. Hann var gulgrænn
af reiði.
„Svínið!“ sagði Benn.
„Bölvað svínið. Getur eng-
inn í heiminum búið til
plómubúðing? Ég hef verið
19 29■ sept. 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ