Breiðablik - 01.07.1907, Blaðsíða 11

BREIÐABLIK.
27
A Hofmannaflöt.

<=
W. J. Stead. Eftir dauSann. Bréf frá Júlíu.
Ritað ósjálfrátt. Þýðing eftir
Einar Hjörleifsson. Rvík T907.
208 bls. Verð í bandi 1 doll.
Bók þessa skyldu menn hvorki nálgast
af forvitni né með hleypidómum. Sá sem
nálgast hana af forvitni um lífið eftir
dauðann, mun alls eigi finnast hann fá
forvitni sína sadda. Hann á von á að fá
að vita hluti, sem í einskis manns hug né
hjarta hafa komið. Og þá hluti fær hann
ekki að vita. Hann leggur bókina frá sér
með ólund og hugsar ef til ví 11 með sjálf-
um sér : Þetta hefði eg alt getað látið mér
hugkvæmast sjálfur. — Sá, sem nálgast
hana með hleypidómum, hefir hetinar lítil
not. Jafnvel hið fegursta í henni — og af
ljómandi fögrum hugsunum er þar mikið
— fer fram hjá eftirtekt hans eða snýst við
í huga hans sökum hleypidómanna. Og
svo er hann stöðugt að leita þar eftir ein-
hverri villikenning, einhverju, sem gæti
orðið honum gagn í höndum gegn þessari
óhæfu, gjörir úlfalda úr hverri mýflugu og
fleygir bókinni frá sér með vonzku, taut-
andi eitthvað ljótt um andatrú. —Hleypi-
dómalaus maður hugsar með sér : Hér er
bók um annað líf. Hvaða umhugsunarefni
ætti mér að vera kærara en það ? S vo les
hann bókina og lætur hana hjálpa sér ti
að hugsa um annað líf. Það er ekkert víst
hann sannfærist um það, að orð bókarinnar
sé runnin úr huga látinnar veru, er tali þau
yfir móðu dauðans inn í sálu lifandi manns,
sem ritað hafi þau ósjálfrátt. En hann
sannfærist um, að óumræðilega mikið
hefir sá maður orðið að hugsa um annað
líf, sem slíka bók gæti skrifað og sannar-
lega hafi hann guðs anda í hjarta sínu.
Hann finnur til þess, að hugsan hans er
hjálpað og leiðbeint, að trúin, vonin og
kærleikurinn eflist í sálu hans við lestur
bókarinnar, að hann kemur guði og frels-
ara sínum nær, að kærleiksmálið, sem
bókin flytur frá upphafi til enda, gagn-
tekur sálu hans með nýjum eldi og hann
hugsar með sjálfum sér : Hvernig fæ eg
bygt kærleiksleysinu út, en veitt kærleik-
anum inn í líf mitt og búið mig þannig
undir annað líf? Sá maður hefir grætt
við lesturinn og leggur bókina frá sér með
þakklæti.
Þýðingin er prýðilega af hendi leyst.
Of mikið sólskin.
Að öllu má eitthvað finna. Nú er farið
að finna að blessuðu sólskininu hér í
Manitoba og ímynda sér, að það spilli
framtíð landsins. Vonandi reynist það
hugarburður einn. Samt sem áður kemur
það úr vísindalegri átt. í hinu merka
læknisfræðistímariti í Nevv York, Medical
Record, hefir það nýlega verið gjört aö
umtalsefni af ritstjórnarinnar hálfu. í
brunabeltinu álíta menn, að það sé í raun
og veru ekki hitinn, sem sé hvítum mönn»
um til fyrirstöðu að yrkja landið, heldvr
sólarljósið, sem þar er svo óumræðilega
bjart. Nú er því haldið fram, að hið sama
muni verða uppi á tening hér. Bygðin
muni ekki haldast við, því sólskinið sé hér
svo mikið og hér um bil jafn-bjart og í
hitabeltinu. En sjálfsagt er of mikið úr
þessu gjört, þar sem því er haldið fram,
að hér sé skýjalaus himinn. Rithöfundur
einn, Woodruff að nafni, hefir ritað al 1 -