Breiðablik - 01.01.1908, Blaðsíða 1
BREIÐABLIK.
Mánaöarrit til stuðnings íslenzkri menning.
FRIÐRIK J. BERGMANN
RITSTJÓRI
II. Ár. JANÚAR 1908. Nr. 8.
FÁTÆKRAMÁL HEIMSINS.
ANIR ættum vér
Islendingfar að vera
orðnir því að heyra
talað um fátækra-
mál. Þau hafa verið
þjóðar vorrar stærsta áhygfgjuefni.
I fátæku landi hefir hún búið og
tala fátæklinganna óvenjulega há
í samanburði við tölu þeirra, sem
bjargálnamenn geta kallast. Sveit-
arþyngsli sífelt talin þjóðar vorrar
mesta mein.
Hitt er oss að líkindum ókunn-
ara um, að fátækramálin eru nú
að verða heimsins stærsta áhyggju-
efni. Nú ekki eins mikið talað um
neitt mannfélag'sböl og hin mis-
skiftu kjör manna. Sé nokkur
breyting til batnaðar fyrir hendi
á mannfélagsskipulaginu frá því
sem nú er, verður hún sjálfsagt
fátæklingunum í vil.
Jörðin frámleiðir meir en nóg
handa öllum. Græðgin kemur
fáeinum til að hrifsa til sín marg-
faldan skerf. Hún ryður smæl-
ingjunum frá borði, svo þeir
hungra, en hinir hvoma í sig.
Op hinna fátæku, sem ganga
hungraðir og naktir, verður sár-
ara og sárara, eftir því sem auð-
æfin vaxa.
Nítjánda öldin fann til með fá-
tæklingunum, kendi í brjósti um
þá, sýndi þeim margvíslega hjálp-
semi bæði á einn og annan hátt.
En brjóstgæðin og hjálpsemin
reyndist ónóg. Tuttugasta öldin
ætti að sýna þeim það réttlæti, að
allir fengi nóg.
Aldrei hefir jafn-eindregið verið
tekið í þann streng og einmitt nú
af vitrustu mönnum og beztu um
heim allan. Sé mörg systkini á
einu heimili og eitt eða tvö, sem
eigi kunna að sjá fyrir sér af ein-
hverjum ástæðum, álíta hin syst-
kinin sjálfsagða skyldu að sjá þeim
farborða. Annars álíta menn, að
þeim farist illa og óheiðarlega.