Frækorn - 15.12.1902, Blaðsíða 1

Heimilisblað með myndum
RITSTJÓRI : DAVID ÖSTLUND.
3. árgangur.
Seyðisfirði, 15. des. 1902. 21.-22. tölublað.
»AðaIatriðið.«
Eftir að spekingurinn mikli hefur tal-
að nieð mikilli snilld um hið yfirstand-
andi líf, umbreytingar þess og hverful-
leika og um, hversu áríðandi það er að
leita guðs í tíma og seilast eftir því,
sem er eilíft og gerir mennina vísa,
segir hann að niðurlagi :
»Aðalatriði efnisins, þegar al'.t er at-
hugað, verður þetta: »óttastu guð og
haltu hans boðorð, því það á hver
maður að gjöra.« Orðs. 12, 13. 14.
Það er hægt að tala margt og mikið
og sýna mikla snild í því að færa fram
röksemdir í tilliti til trúarbragðanna, en
það eina sem um er að gera, er þetta:
að lifa lífi í guðsótta og hlýðni við
boð drottins. Þetta er aðalatriði
efnisinc, þegar allt verður athugað., »Því
guð mun leiða alla hluti fyrir dóminn
yfir öllu, sem er hulið, hvort það er
gott eða illt.«
Það eru ekki orð vor og fagrar um-
ræður, heldur líf vort, hvað vér höf-
um að hafst hér í heimi, sem mun skera
úr máli fyrir hinum æðsta dómi. En
hinsvegar mun guðrækilegt líf hafa það
með sér, að tal vort verður gott og
göfugt og leiðir huga manna til hins
háleita og heilaga.
Hjarta, beygt til hlýðni við hin
heilögu boðorð guðs, hina einu réttu
reglu fyrir guðrækilegu lífi, það er þetta,
sem hefur gildi fyrir guð og menn. Og
það eru hæðir að ná til, í vísdómi,
þekkingu og skilningi á tilgangi lifsins,
sem geta fyllt sálina kyrlátri gleði og
aðdáun og vakið hina dýpstu lotningu
fyrir speki og mikilleika drottins.
Enginn getur þjónað guði án þess að
halda boðorð hans. Þetta tvennt er að
halda boðorð hans. Hvernig gæti mað-
ur óttast guð og þjónað honum og á
sama tíma sýnt óhlýðni móti vilja hansr
eins eitt og hið sama. Sá, sem í sannleika
óttast drottin, elskar hann og vill svo
innilega gjarnan hlýðnast honum og njóta
velþóknunar hans; þetta eitt er löngun
hans og gleði. Þetta er aðalatriðið, þeg-
ar allt er sagt, sem sagt verður. Að
þessu starfar guð með anda sínum: að
fá mennina til þess að elska og óttast
hann og ganga á vegi boðorða hans.
Þá, er þeir læra þetta, eru þeir á vegi
til himinsins og mega innganga um
borgarhliðin, inn í borgina hina nýju.
»Það (að óttast guð og halda hans
boðorð) á hver maður að gera.« Það
er skylda hvers manns, og enga aðra
skyldu hefur guð lagt á menn. Og eig-
um vér ekki heldur að kalla það forrétt?
Hvað segir þú, sem hefur smakkað gleði
frelsunarinnar og fundið til afleiðingar
hennarr Hinn sannkristni maður mun
skoða það sem forrétt, að fá að ganga
veg guðs boðorða. En það er . skylda
allra. Sá, sem ganar áfram í óhlýðni
móti guði, mun í dóminum mæta afleið-
ingum þess. Allt, sem er hulið, skal
þá birtast í ljósinu.
Er það nokkuð af boðorðum guðs,
sem dregur þig burt frá að hlýðnast
þeim ? Vinur, ef svo er, þá ert þú í
hættu staddur, að missa gleði og laun
hins sanna og rétta. Kemur það í bága
við það, sem er þér kært hér í lífinu,