Frækorn - 25.12.1908, Blaðsíða 1

56 lallóa.
Guði dýrð og foldu frið
flutti drottins englalið:
frið um óttu, frið um dag,
frið á eftir sólarlag,
frið á milli morgna óg kvelds,
milli barna lífs og hels.
Syng oss enn þá sigurspá,
sveitin drottins hæðum frá.
Syng svo hátt, að hver ein sál
heyri lífsins friðarmál.
Hærra, hærra, helgu ljóð,
heyrnarsljó er Adams þjóð.
Enn þá skortir ást og grið,
enn þá ró og sálarfrið,
enn, sem fyrri, himinn hár
hrópar til þín synd og fár,
ánauð, kúgun, ógn og blóð:
Ómið hærra, Zíons Ijóð !
Þeir, sem ala vopnavöld,
valda fornri sverðaöld;
þeir, sem firnum safna seims,
sulti pína þjóðir heims;
þeir, sem s'herra!« hrópa mest,
heilög boð guðs rækja verst.
Kristur, sem í Betl’hemsborg
barn ert fætt að græða sorg,
t'æðst’ í oss og þroskast þar,
þú ert leiðin frelsunar;
aldrei fæst vort friðarhnoss,
fyr en þú ert, guð, — í — oss.
Matth. ]ochumsson,