Frækorn - 22.04.1909, Qupperneq 5

FRÆKORN
61
gildi 1. jan. 1912, og verður þá
líka öll sala áfengra drykkja
í landinu bönnuð; en þeir vín-
salar, sem þá liggja með áfeng-
isbyrgðir óseldar, geta sent þær
út úr landinu á 12 mánaða fresti.
Geri þeir það ekki, verður það
áfengi sem þeir á þeim fresti
ekki senda út úr landinu, gert
upptækt.
Rær áfengisbyrgðir, sem ein-
stakir menn kunna að hafa í
vörzlum sínum 1. janúar 1912
er ekki skylt að flytja úr landinu.
En eigendur þvílíkra byrgða eru
tafarlaust skyldir að segja hlut-
aðeigandi lögreglustjórum til
þeirra, og skulu þeir eða um-
boðsmenn þeirra rannsaka þær
þá þegar, sémjanákvæmaskýrslu
yfir þær og merkja öll áíengis-
ílát glöggu heimildarmerki á þann
hátt, er stjórnarráðið skiparfyrir
um. Þessi rannsókn áfengis-
byrgða skal endurtekin á 6 mán-
aða fresti, meðan nokkrar því-
líkar áfengisbýrgðir eru til, og
skulu þá jafnframt ónýtt heimild-
armerki á þeim ílátum, er tæmd
eru.
Afengi það ér hér ræðir um,
má aldrei flytja burt af heimili
eiganda, nema hann flytji sjálfur
búferlum eða það sé áður gert
óhæft til drykkjar.
»Nú sést maður ölvaður, og
skal þá heimilt að leiða hann
fyrir dómara. Skal hann skyld-
ur til að skýra frá, á hvern hátt
hann hafi ölvaður orðið, og sé
það af áfengi, þá hvernigoghjá
hverjum hann hafi fengið það.
Óhlýðnist hann að mæta fyrir
dómara, eða svara spurningum,
er dómari leggur fyrir hann, skal
dómari halda honum til hlýðni
með hæfilegum sektum, þó ekki
lægri en 10 krónum í hvert
skifti.«
Kaþólsku prestarnir ferigjusér-
stakt leyfi til þess að láta flytja
frá útlöndum messuvín, er nauð-
synlegt sé til altarisgöngu í kirkj-
um þeirra, þó í því sé meir af
vínanda en 2l/4°/0- Rjóðkirkjan,
fríkirkjan og s. a. söfnuðurinn
hafa ekki óskað eftirslíkumund-
anþágum handa sér, og er það
þeim auðvitað til sóma.
Meðan á umræðunum stóð í
þinginu, heyrðum vér einn með-
al áheyrenda segja, að það »væri
munur á þessu fyrir kaþólsku
prestana, því að þeir drykkju alt
niessuvínið sjálfir«.
Athuganir við þau orð gerast
hæglega af hverjum og einum.
A umræðunum var í þetta
skifti lítið að græða. JóníMúla
sagðist hafa verið svo heppinn
að ná í skýrslu frá Ameríku yfir
bannlögin. Væri skýrslan frá
1906, og þótti sjálfum honum
mikill fengur að henni.
En mikill galli var á henni, að
framfarir hinna síðustu 3 ára
voru eðlilega ekki í henni.
Og því var margt herfilega
vitlaust hjá þingmanninum, eins
og til að mynda það, að aðeins
3 fylki hefðu nú bannlög, með-
an sannleikurinn er sá, að rúm-
ur helmingur allra Bandaríkja-
manna lifir nú undir bannlögum,
og að fylgi þeirra vex daglega
stórum.
Bannlögin fengu allgott fylgi
í deildinni, og er það gleðilegt.
Sérstaklega tókum vér eftir því,
að 1. þingmaður Reykvíkinga, dr.
Jón Rorkelsson, nú greiddi at-
kvæði með þeim úr deildinni.
Varla var von á svo góðu.
Nú vona bannvinirnir, að efri
deild fari eins vel með málið og
raun er á orðin um neðri daild.
Rcglur um kirkjusókn.
1. Farðu til sætis með inni-
legri bæn um, að orðið verði
þér til uppbyggingar.
2. Fjarlægðu allar óhreinar
hugsanir úr huganum.
3. Séu áheyrendar fáir, er
gott að vera nær ræðustólnum,
og þar eð maður ekki veit, hve
margir munu koma, er ætíð bezt,
að þeir, sem fyrst koma, taki
sæti næst ræðustól.
4. Komdu aldrei of seint!
F*að truflar aðra.
5. Ef gangur erí miðrikirkju,
er mjög æskilegt, að sá, sem fyrst
kemur, fari inst í bekkinn; þeir,
sem síðar koma, ættu ekki að
þurfa að fara fram hjápðrum til
þess að fá sæti. Alt slíkt trufl-
ar.
6. Far ekki út meðan á guðs-
þjónustunni stendur.
7. Hræktu ekki á gólfið í
kirkjunni. Rað er ætíð óvið-
kunnanlegt, og sérstaklega á það
illa við í guðs húsi.
8. Sýndu hina mestu athygli
því, sem guðsþjónustunni tilheyr-
ir, sérstaklega bæn og prédikun.
9. Sýngdu með, þegar sung-
ió er! Söngmenn eru ekki til
þess hafðir, að þeir syngi í stað
safnaðarins, heldur eiga þeir að
hjálpa honum að syngja.
10. Talaðu ekki við neinn,
meðan guðþjónustan fer fram.
11. Regar þú ferð út úr
kirkju, áttu með fjálgleikaaðhugsa
um þau sannindi sem þú hefir
heyrt, og leitast við að gera þau
að virkilegleika í lífi þínu.