Alþýðublaðið - 22.03.1964, Blaðsíða 10

Lítill bíll með
mikla framtíð,
fallegur 4. manna
bíll með rúmgóða
farangursgeymslu.
Kostar kr. 67.800.
Aðalumboð: INGVAR HELGASON.
Tryggvagötu 4. Reykjavík.
Söluumboð:
BÍLAVAL, Laugavegi 90 — 92, Reykjavík.
Sími: 19092 — 18966 — 19168.
Viðgerðaþjónusta: BIFREIÐAÞJÓNUSTAN
Suðurgötu 91, Akranesi.
BIFREIÐAÞJÓNUSTAN Súðavogi 9, Reykjavik.
Sími 37393.
Hafnfiröingar
lón H. Jénsson
flytur erindi í Sjólfstæðishúsinu, pálmasunnudag kl. 20,30.
Efni: Undraverk pálmasunnudagsins.
Karlakvartett syngur. Allir velkomnir.
Aðalfundur
Grindavík...
Framhald úr opnu.
fé það, sem Björn landnámsmaður
kom sér upp og kynbætti með að-
stoð trölla mun nú úidautt. Iðn-
aður er enginn, nema þær lög-
giltu iðngreinar, sem nauðsynleg-
ar eru til útgerðarrekstursins og
þjónustu við almenning.
Undir kvö.dið löbbum við niður
að höfninni í fylgd með Svavari
Árnasyni oddvita. Hann hefur ver
ið hjálplegur með upplýsingar og
sýnt okkur það markverðasta í
þorpinu.
Allir eru að vinna. Eina fólkið
sem er ó ferli utan vinnustaða,
eru húsmæður hlaðnar matvöru,
og börn. Bátarnir eru farnir að
koma að og við förum um borð
í Hrafn Sveinbjarnarson III. nýj-
asta og fullkomnasta bát þeirra
Grindvíkinga. Hann hefur fengið
um 10 tonn í netin og löndun er
í fuUum gangi. Björgvin Gunnars-
son skipstjóri er á stjórnpalli og
lítur eftir verkinu. Hann er ung-
ur maður að sjá, en hann er
líka aflakóngurinn á vetrarsíld-
veiðunum hér við suðvesturland-
ið. Varð hæstur með rúmar 30.
000 tunnur.
Björgvin segir að auðvitað langi
sig á þorskanótina i uppgripin, en
útgerðin á bara enga slíka nót.
Hann er mjög ánægður með bátinn
enda er þetta stórglæsileg fleyta
eins og ailir nýju bátarnir.
Það þarf ekki annað en að líta
út úr höfninni, til að sjá bátana.
vantar unglinga til að bera biaðið til áskriíJ
enda í þessum hverfum: j
★ Kleppsholt ★ Sörlaskjól )
Afgreiðsla Aiþýðublaðsms
Síml 14 900 r
Iðju, félags verksmiðjufólks verður haldinn
aniðviikaidaginn 1 .apríl 1964, ikl. 8,30 e. h. í
Tjarnarbæ.
D a g s k r á :
1. Venju'leg aðalfundarstörf.
2. Lagabreytingar.
Mætið Ivel og stundví'slega. Sýnið skírteini við
inngangiinn.
Rei'kningar félagsins liggja framona í skrif-
stofu félagsims.
Stjóm Iðju, félags verksmiðjufólks.
þar sem þeir eru að draga netin.
Miðin eru uppi í landssteinum.
Austur með landinu, inni á svolít-
illi vík má telja 10 hringnótabáta
að veiðum. Þeir eru mjög grunnt.
Það kom líka á daginn að einmitt
þetta kvöld og nóttina eftir var
óhemju magni af fiski landað í
Grindavík.
Þegar við förum er Iiáflæði og
sjórinn í Hópinu spegilsléttur. Þor
bjarnarfell vakir yfir borpinu og
til austurs blasa við fjöllin sunnan
1 í Sveifluhálsi. Festarfjall er næst,
þverskorin hamraveggur ofan frá
og niður í sjó. Vegurinn til Krísu
víkur liggur yfir þetta fjall og of-
an af hálsinum er hægt að sjó út
allt Reykjanes og alla leið til Eld
eyjar þegar skyggni er gott.
Mann langar ósjólfrátt til að
koma til Grindavíkur og skoða
meira.
BÓNIÐ
„UNDRABÓNIД.
BLOSSI sf.
Laugavegi 176. — Sími 23285.
Æskan og landið
~f hjs 7
mönnum í dag finnst lítið hald
í því að kalla sig samvinnumenn.
4. að stefna Framsóknarflokks-
ins er jafn langt frá stefnu Ken-
nedy, fyrrverandi Bandaríkjafor-
seta — og myrkrið frá ljósinu.
5. að ungum Framsóknarmönn-
um sé vorkunn, þótt þeir geti
ekki kinnroðalaust játað, að þeir
séu ungir Framsóknarmenn. (Þetta
hefur verið rækilega undirstrikað
af höfundinum á Vettvangi æsk-
unnar í Tímanum um „prentvill-
una,” því að hvorki kann hann við
að láta þar nafns síns getið, né
láta bendla sig við unga Fram-
sóknarmenn, heldur felur hann
sig ó bak við heitið íafnaðarmað-
ur og finnst honum sýnilega
meira koma til þess orðs en nafns
síns og flokks, Framsóknarflokks-
ins. Hér talar því ailt sama málih
6. að í framtíðinni munu ungir
Framsóknarmenn standa loppnir
á leiðarenda í hugsjónaleit sinni
með tvær hendur tómar, bví að
hugsjónir þeirra fyrirfinnast
hvergi.
Ungir Framsóknarmenn. Með
því að viðurkenna ofangreindar
staðreyndir í grein minni, Flokk-
ur án- hugsjóna, hafið þið komizt
töluvert áleiðis í viðurkenning-
unni á sannleikanum. Nú vantar
ykkur bara herzlumuninn, það er
að kyngja hinni ímynduðu prent-
villu. Bitinn, sem þið þurfið að
kyngja til viðbótar, er ekki ann-
ar en þessi: „Það er sárt, að
leita hugsjóna og finna þær ekki,
iilt að vilja vera hugsjónamaður
í flokki án hugsjóna, sárt að
standa uppi sem Framsóknarmað-
ur á íslandi í dag og horfast í
augu við fortíð, nútíð og framtíð.”
Bitinn fer ef til vill eilitið ó-
þægilega í hálsi ykkar, en virða
skai ég hverja viðleitni ykkar til
þess að kyngja, — og umfram
allt munið, að sigursæll er góður
vilji.
Hörffur Zóphoníasson.
Minning...
Framhald af 5. síðu.
ur. Það sannaðist á Steinari eins
og fieirum. Það dregur oft tii vin-
áttu með hinum ólíklegustu mönn-
um. Tómstundavinnan og áhuga-
niálin utan hins daglega starfs. Ég
dróst að föður hans vegna þess
hve ég fann mig lítinn í andanum
er ég heyrði hann segja frá og
tala um áhugamál sín. Hið sama
gerðist raunverulega í samskiptum
okkar Sie.nars. Hann var oft þurr
á manninn við fyrstu kynni. Fá-
máll og jafnve afundinn í svör-
um. Því var eigi að leyna. Hann
gekk sinar eig n götur. Athuguil
og rannsakandi og hélt vel á máli
sínu ef hann þurfti að verja sig eða
skoðanir sínar. En þegar þcssum
hjúp, var aflé.t var hinn hjarí-
hreini, einlægi maður að baki.
Maðurinn sem ekki mátti vamm
sitt vita í neinu og gekk heill og
óskiptur að því verki sem hann
tók sér fyrir hendur.
Þannig reyndist hann mér og
þannig minnist ég hans alla tíð
! frá fyrstu kynnum okkar. Með
þakklæti minnist ég hans á heim-
ili mínu í Stykkishólmi og allt
sem hann gerði fyrir mig og mína
á þeim árum. í tómstundum var
hann áhugamaður um ferðalög,
og myndacoicur. Hann hafði yndi
af að ferðast uppi um fjöll of firn
indi. Þá tók hann margar falleg-
I ar myndir. Þar naut sín lúð list-
1 ræna í eðli hans. Hann átti, líka
gott safn mynda af gömlum Breið
firðingum, sem nú eru eigi víða
til.
Á vegamotum er ofi vandi að
velja veginn, sem halda skai, ef
ferðinni er eigi lieitið á ákveðinn
stað. Okkar kynni voru ef til vill
tryggustum böndum bund.n í ferða
lögum úti um fjöll og firnindi. Þá
var eigi aHtaf talað mikið, því náít
úruskoðarinn varð að vera einn
með sjálfum sér svo ekkert færi
fram hjá auganu. Þá kom bezt í
ljós hve athyglisgáfa hans var mik
il og næm fyr.r öllu fallegu. Það
var áberandi. Það gerði líka þögn-
ina minnisstæðari en e.la.
Nú stöndum við eigi saman á
vegamótum og spjöllum um hvert
i skuli haldið. Að kvöldi dags 14.
, marz sl. vars^ þú kvaddur til vega
mótanna m*klu. Hvort manni er
-þá frjálst val að taka stefnu hvert
sem vera ’ skal ei/is og í gamla
daga, veit ég eigi. Trúlega veit það
enginn, hvert vegurinn liggur, eða
hvort um margar stefnur eru að
ræða, en eitt ei- víst. ef þú ert með
sama sinni og áður og maéttir
velja leiðina, þá vær, eigi nema
ein leið og einn vegur fyrir þig
að fara. Þín stefna myndi verða í
áttina til hennar móður þinnar,
hvar sem hún væri óg hversu lang
an tíma sem ferðalagið myndi
taka. Um það er ég ekki í vafa.
Það yrði þitt himnaríki.
Haf þút þökk íyrir alla þína.
tryggð,
Ól. Ólafsson*
10 22. marz 1964 — ALÞÝÐUBLADIÐ