Alþýðublaðið - 01.04.1964, Blaðsíða 8

tliPil

í?öMs)0
‘O'OMOCl
Með sanni má segja að hver stór
viðburðurinn rekin annan, hér-
lendis sem erlendis. Atburðirnir
hafa verið blöðunum kærkomið
fréttaefni, eins og lesendur þeirra
geta merkt. íbúar þessa lands geta
búist við ýmsum náttúruhamför-
um, svo sem jarðskjálftum, eld-
gosum og ofviðrum.
íbúum „túnahverfisins" hefur
því vafalaust brugðið í brún á
skýrdagsmorgun, er þeir við illan
dráum vöknuðu við að þeir „vökn-
uðu."
Húsmunir flutu um nokkrar
kjallaraíbúðir í Miðtúni og Hátúni
en orsökin var vatnsflóð mikið er
myndaðist er aðalvatnsæð sprakk
í Laugarveginum, á móts við
Tungu. Vatnshæðin komst upp í
rúman metra í einni íbúðinni og
má geta nærri að skemmdir urðu
miklar.
Hér jfiefur i-atnið flætt yfir götuna og grafið undan gangstéttar-
hellum. Greina má hvemig' vatnið hefur leikið lóðina. Húsráðandi
úr nærliggjandi húsi hugar að skemmdum, ófrýnn á svip að vonum.
Lóðir voru illa útleiknar eftir flóðið, ekki síður en íbúðirnar. Ein-
hverjum varð að orði, er hann leit meðfylgjandi myndir „að cins
gott var að ekki fraus, þegar flóðið stóð sem hæst“.
Það var lán í óláninu að engin slys urðu á mönnum í flóði þessu
sem mun vera eitt mesta sem komið hefur í Reykjavík hin síðari
árin og vonandi fá bæjarbúar ekki meira af slíku. Þess skal að lokum
getið að Vatnsveita Reykjavíkur hefur heitið þeim bótum sem tjón
hlutu í flóðinu.
Húsráðandi fann gott ráð til að losna við vatnið úr íbúð sinni.
Hann opnaði bakdyrnar og hleypti því út.
Gunnar Gutmarsson, Miðtúni 72 „siglir“ kommóðunni út úr barna
herberginu.

Aðalgata Ancho:
i beina vesturförum íslendinga
| til Alaska og fá þá til að
| nema landið. Var fyrirhugað,
| að hið íslenzka landnám jn-ði
einmitt á því svæði, sem varð
| fyrir jarðskjálftanum mikla á
| föstudaginn langa, á Kodiak-
e eyju og við Cooksflóa, en þar
| stendur borgin Anchorage nú.
Jón Ólafsson skáld var aðal-
\ hvatamaður þessara hugmynda
\ og fór hann við þriðja mann
\ til Alaska á kostnað banda-
i risku stjórnarinnar til að
i kanna landið. Sannfærðist
| hann um, að þarna væri hið
| fyrirheitna land íslendinga, og
= skrifaði um það bók, sem gef-
| in var út í Washington. Lét
i Jón sig dreyma um, að „segj-
i um 10 þúsundir” íslendinga
i næmu Alaska, tala þeirra tvö-
i faldaðist á 25 árum og yrðu
i íslendingar þar „eftir þrjár til
É fjórar aldir orðnir 100 milljón-'
| ir”!
Ýmsar sögulegar ástæður
i ollu því, að hugmyndir um ís-
i lenzkt landnám í Alaska komu
upd og voru teknar eins alvar-
lega og raun varð á. Ber fyrst
| til að nefna, að allstór hópur
íslendinga hafði farið vestur
I um haf árið 1870-74. Röfðu
i þeir setzt að á ýmsum stöðum
I en meginfjöldi þeirra dvaldist
i um hríð í borginni Milwaukee, •
i sem er við Miehiganvatn,
i skammt norðan við Chicago.
| Voru beir að leita að stað fyr-
= ir íslenzkt landnám, þar sem
| unnt yrði að stofna nýtt ís-
i iand og skapa menningar-
i heild. þar sem töluð yrði ís-
i lenzk turicta Ura þessar mund-
i i* voru að byggjast ýmis auðug
| ustu landbúnaðarhéruð Banda-
i ríkjanna í miðvestur fylkjun-
i urrj. Fóru íslenzkir sendimenn
| meðal annars til Nebraska tíl
i að kanna landkosti. Ekki mun
| landanum þó hafa litist á að
i setjast þar að, þar sem ekki
í var siór eða vatn til fiskiróðra.
I Af þessum sökum var leitað
í lengra. bótt auðugt akurlendi
i væri á næsta leiti.
Skömmu áður en íslendingar
| hófu vesturfarir, eða 1867, —
| hafði Bandaríkjastjórn keypt
^iiiitiiiiiuiiuiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiniimii
8 1. apríl 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ