Skólablaðið - 01.08.1914, Qupperneq 11

SKOLABLAÐiÐ
'23
ins bera það.með sér, að undanfarið hafa menn fengist við
barnakenslu, sem alls ekki hefðu ?tt að gera það. Svo er
að sjá sem nokkuð víða hafi ráðið alt annað hjá skólanefnd
um og fræðslunefndum við kennararáðningu en það, hvort
kennarinn væri kennaraskólagenginn.Er það þóbeint lagaákvæði
að þeir skuli ganga fyrir öðrum. það er svo að sjá sem
hún sé ekki aldauð sú hugsun, að enga sérþekking þurfi
til að kenna börnum og unglingum. Sumar sveitir hafa til
skams tíma ráðið fyrir barnakennara mentalitlar lausakonur
og þekkingarsnauða lausamenn. Og þótt hefir það hátíð, ef
kennarar sumra sveiía hafa gengið í unglingaskóla, lýðhá-
skóla, búnaðarskóla eða verslunarskóla og sjómannaskóla.
Fólkið er ekki að gera sér neina rellu út af því, hvort kenn-
arinn þekki nokkuð sálarlíf barnsins eða viti eitthvað hvernig
eigi að fara með það.
Nei, nei, —- en svo heimskir eru bændur ekki að þeir
sendi skilvinduna sína eða klukkuna til annara en þeirra,
sem kunna með þá hluti að fara. En hér er nú ólíku sam-
an að jafna, klukkan og skilvindan eru margbrotnar vélar! —
það er ekki langt síðan Skólablaðið hafði orð á kenslu-
aðferðinni „að troða í börn“. þetta, „að troða", er til orð-
ið, þegar þeir fengust við að kenna, sem ekki kunnu það.
Og hugsunin helst enn, því enn er fólk að kenna, sem ekki
kann annað en að ,,troða“ og þorir ekki annað en að „troða“.
Skólablaðið veit sjálfsagt, að kennaraskólamenn, þótt
misjafnir séu, varast að „troða“. þeir gera sér alt far um
að kenslustundir sínar séu skemtilegar. þeir eru ekki að
„troða“, þeir eru ekki altaf að „hlýða yfir.“
En fólkið kærir þá stöku sinnum. Og fyrir hvað, hald-
ið þið ? Vitanlega fyrir það að þeir halda ekkí áfram að
„troða“.
En hvað segja nemendurnir sjálfir? þeir segja: „Er
tíminn búinn ? Er þetta mögulegt?“ Kenslustundin hefir
liðið áður en þá varði, þeir hafa gleymt sér. í lok slíkra
kenslustunda er kennarinn ánægður með sjálfum sér. Hann
finnur til þægindatilfinningar yfir því, hve nemcndurnir voru
hugfangnir, ekkert auga leit af honum alla kenslustundina.