Skólablaðið - 01.07.1916, Page 11

SKÓLABLAÐIÐ
107
Kenslubækur.
Eg er öldungis á sama máli og samverkamaSur minn, „kenn-
ari“, í seinasta Skólablaöi um þaS, aS þaö hafi mikla þýöingu
fyrir barnafræösluna aö kenslubækurnar séu góöar. En kenn-
urum kemur ekki ávalt saman um þaö, hver kenslubókin er
best. Vandinn aö velja er mikill. ,,Kennari“ vill ekki trúa
barnakennurum og skólanefndum fyrir því, aö velja kenslu-
bækur, heldur vill hann fela þaö fræöslumálastjóra.
Þarna erum viö mjög svo ósammála. Eg vil aö hver kenn-
ari megi velja milli þeirra bóka, sem á markaði eru, og vil
ekki binda hann viö neitt í valinu nema hans eigin smekk og
tilfinningu. Eg held aö það veröi hollast fyrir kensluna, aö
hver kenni eftir þeirri bók, sem honum fellur best aö kenna
eftir. Eg held aö þaö væri engin framför i því, aö fræðslu-
málastjóri skipaði þeim reikningskennara að brúka til dæmis
Steingríms Arasonar reikningsbók, sem fellur betur viö Sigur-
bjarnar Gíslasonar, eöa jieim landfræðiskennara aö brúka
Karls Finnbogasonar bók, sem fellur betur viö M. Hansens,
eöa þeim sögukennara að brúka sögukver Jónasar frá Hriflu,
sem heldur kýs Boga. Þetta eru alt bækur, sem mikil áhöld
eru um; allar vel brúkanlegar, og hver hefur sína galla. En
þaö er von, aö hverjum þyki sinn fugl fagur, og aö hver
vilji sínum tota fram ota. Það er misjafnt, hve fast kenslu-
bókum er haldiö fram og af þvi er misjafnt hve mikla út-
breiðslu þær fá. En eg er á því, að kennararnir eigi að hafa
frjálsar hendur; eg verð aö gera ráö fyrir því, aö þeir séu
þaö vel aö sér, að þeir kjósi ekki slæma bók ef góð er í bo'öi.
En þaö ætti að vera sjálfsögð skylda fræðslunefndar að sjá
um, aö þær bækur séu fáanlegar, sem kennari vill brúka.
Annað er þaö, sem eg get ekki verið „kennara" samdóma
um. Afleiðingin af áhaldaskorti við kenslu og bókasafnsleysi
við skólana get eg ekki séö aö þurfi að vera sú, að bóklega
kenslan verði „ekki annaö en yfirheyrsla.“ Og 'því siður fæ
eg skilið aö lélegar kenslubækur hafi þá afleiöingu. Eg þekki
reyndar ekki marga kennara af þeim eldri; en eg veit Jpað,
aö þeir yngri kennarar sem eg þekki, binda sig ekki við bók-