Alþýðublaðið - 21.02.1965, Side 6
ALDREI á yirkum dögum kallaði dómari einn í Pottsville í Pennsyl-
vaníu dóm bann, cr hann fyrir skemmstu kvað upp yfir Joseph nokkr-
um Skripnek. Sá hafði verið handtekinn fyrir að veita viðnám við
handtöku og ota byssu að lögreglunni. Hann fékk 90 daga fangelsi
fyrir tiltækið, en þegar hann benti dómaranum á það grátandi, að
þessi dómur sviptt hann hinu ágæta starfi sínu, ákvað dómarinn, að
hann skyldi afplána refsinguna með því að sitja inni frá klukkan
sjö á morgnana til klukkan 22 níutíu sunnudaga í röð.
— ★ —
>AÐ var í einu af þessum nýju smáríkjum í svörtustu Afríku. Höfð-
inginn í þorpi einu þurfti að taka á móti einum af frammámönnum
frá höfuðborginn' sem átti að vigja þjóðveg, sem enn var ekki búið
að leggja um héxaðið. Þetta var stórviðburður í sögu héraðsins —
og höfðinginn bað hinn hátíðlega fi’ammámann að skrifa nafn sitt í
gullna bók.
— Ég kann því miður ekki að skrifa, viðurkenndi frammámað-
urinn.
— En hvað heitið þér?
— Bahu-Bahu.
— Gott, það er tvöfalt nafn. Setjið bara tvo krossa.
Gullna bókin var opnuð, framámanninum réttur parker — og
hann skrifaði.
Höfðinginn starði dálítið undrandi á blaðið.
— En þér settuð þrjá krossa, kæri Bahu-Bahu.
Já, sagði framámaðurinn og kinkaði kolli. Ég vildi gjarna hafa
titilinn minn með: Doktor Bahu-Bahu.
Hárprúöur
brúðgumi
Þessi hárprúði ungi mað-
ur heitir Michael Chaplin
og er 18 ára að aldri, sonur
Charlie Chaplin. Hann er
hér að ganga burt frá skrif
stofunni í bænum Moniai-
ve í Dumfries-shire í Skot-
landi, þar sem hann var gef-
inn saman í hjónaband við
brezku leikkonuna Patricia
Johns, sem er 25 ára að
aldri. — Þau höfðu reynt
að ganga í hjónaband i'
Barcélona í janúar, — en
vegna þess hve Michael var
ungur, neitaði faðir. hans
honum um leyfi fyrir gift-
ingunni.
Þá fóru þau til Skotlands,
bjuggu þar á bóndabæ ein
um í tvær vikur og öðluðust
þar með rétt til að ganga í
hjónaband samkvæmt skozk
úm lögum. Sjónarvottur að
athöfninni sagði á eftir: —
„Það var enginn giftingar-
hringur og engin ytri merki
geðshræringar — ekki einu
sinni koss!”
WtWWWWWWWWWM
Malshöfðun fyrir guðlast
HANN fór til tannlæknisins sins, sem var nýbúinn að smíða í hann
falskar tennur.
— Nú, hvernig gengur það svo? spurði tannlæknirinn.
— Ekki alltof vel. Þér sögðuð, að falskar tennur væru eins og
ekta tennur.
— Já, og ég fæ ekki betur séð en þær séu alveg nákvæmlega
eins ....
■— Já, en ég finn til í þeim . . .
f — Þarna sjáið þér. Hvað sagði ég ekki. Alveg eins og ekta
„Tukthús allt að fjórum árum
fyrir hvern þann, sem opinber-
lega spottar guð.” Svo hljóðandi
lagagrein ein í finnskum lögum,
sem Alexander III. staðfesti árið
1889. Paragrafnum hefur ekki
verið beitt í Finnlandi í 30 ár,
en nú hefur hann verið grafinn
upp til þess að beita honum gegn
einum af hinum ungu rithöfund-
um Finna, Hannu Salama. í bók
Eins og viff skýrðum frá fyrir skemmstu færffi Elízabet Bretlandsdrottning Haile Selassie, Ab-
byssiníukeisara að gjöf mikinn og góffan hest, er hún var í opinberri heimsókn í Eþíópíu fyrir
skemmstu. Eitt hiff merkilegasta viff hestinn — sem gjöf tiJ handa keisara — var nafniff: Robes-
pierre, nafniff á einum blóffugasta byltingarmann inum í Frakklandi á sínum tima. Þetta er hins
vegar gagnmerkur hestur og einn af forfeffrum hans er hinn frægi hestur „Nimbus”, sem vann
Derbyhlaupiff 1949. Hér sjást keisarinn og drottningin aff horfa á þennan góffa grip.
sinni „Juhannustanssit” — Mið-
sumarsdansinn — sem kom út á
sl. hausti og fékk yfirleitt góða
dóma hjá gagnrýnendum, lætur
hann einn fordrukkinn dóna og
sífullan, sem er fullur upp með
fyrirlitningu á sinni eigin synd,
skopstæla prédikun, þar sem
hann ýjar í þá áttina, að Jesús
hafi verið karakterlaus og mis-
heppnuð persóna, sem ekki hafi
verið hafin yfir kynóra.
Við hlið höfundai’ins á ákæru-
bekknum verður K. Reenpaá,
forstjóri Otava bókaútgáfunnar,
sem gaf bókina út.
Það er erkibiskupinn af Finn-
landi, Martii Simojoki, sem
fyrstur gerði harða hríð að Han-
nu Salama og fékk sú árás öfl-
ugan stuðning af kröftugum
mótmælum frá kirkjulegum og
íhaldssömum aðilum. Niðurstað-
an varð sú, að dómsmálaráð-
herrann, J. O. Söderhjelm, upp
lýsti um miðjan janúar í ríkis-
deginum, að hann hefði gefið
skipun um að hefja mál á hend-
ur Salama. Dómsmálaráðherrann
tók þessa ákvörðun eftir að
nokkrir ihaldsþingmenn með
Margit Borg-Sundam í broddi
fylkingar höfðu spurt ráðherr-
ann, hvort honum væri það ljóst,
að í blóra við lögin hefðu verið
gefnar út guðsspottandi bók-
menntir í Finnlandi. Frú Borg-
Sundam er 62 ára að aldri og
meðlimur í siðvæðingarhrey|-
ingunni.
Jahnes Virolainen, foi’sætis-
ráðherra, taldi síðan nauðsynlegt
að lýsa yfir, að það hefði ekki
verið ósk ríkisstjórnarinnar áð
hefja mál á hendur Salama. Það
væi’i dómsmálai’áðuneytið, sem
hefði hafið aðgerðir algjörlega
á lögfræðilegum grundvelli. —
Forsætisráðherrann sagði einn-
ig, að rikisstjórnin mundi taka
til athugunar, hvort yfirleitt
væri ástæða til að vaka yfir bók-
menntum og listum með aðstoð
refsilaga.
Og svo er þetta atriði orðið
Framhald á 10. síðu.
MWWMWMMMMMMWWMIMWMMMV
ÍKvikmyndaleikarinn Burt Lancaster hef-
ur tjáff sig fúsan til aff koma fram í eigin per-
sónu í nokkrum amerískum kvikmyndahúsum.
— Þaff geri ég eingöngu af þakklæti í
garff framleiffanda hinnar nýju myndar minn-
ar, „The Train.” Hann var mér ákaflega góff
ur á meffan á myndatökunni stóff. Hann
greiddi mér góff laun og sá um, aff prósent-
urnar mínar væru rétt reiknaffar út. Hann
var mér eins og faffir.
— En hver er hann þá þessi dásemdar
framleiffandi? spurði einn þeirra, sem hlust-
uffu á lofgerffina.
— Burt Lancaster, svaraði Ieikarinn þurr-
Iega.
ammmmmmmmmmmmmmmmmhMmw
£ 21. febrúar 1965 — ALÞÝÐUBLAOIÐ