Alþýðublaðið - 10.08.1965, Síða 4

Ritstjórai: Gylfi Gröndal (áb.j og Benedikt Gröndal. — Ritstjórnarfuil-
trúi: Eiður Guðnason. — Símar: 14900 - 14D03 — Auglýsingasími: 1490G.
Aðsetur: Alþýðuhúsið við Hveriisgötu, Reykjavik. — Prentsmiðja Alþýðu-
blaðsins. — Askriitargjald kr. 80.00. — I iausasöiu kr. 5.00 eintakið.
Utgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Hamskipti Framsóknar
NÝJASTA KENNING Tímans um íiúverandi rík
isstjórn er á þá lund, að aldrei hafi verið meiri verk
föll og kaupdeilur á íslandi en síðustu misseri. Af
þessum sökum er Bjarni Benediktsson uppnefndur og
kallaður „verkfallsráðherra“.
Furðulegt er að heyra slíkar ásakanir úr hópi
framsóknarmanna. Sjálfir hafa þeir oft setið í ríkis
stjórn og þá verið harðari í horn að taka fyrir verka
ílýðinn en nokkrir aðrir. Nægir í því sambandi að
minna á stórverkfallið 1955.
Ástand vinnumarkaðsins 1955 og 1965 er að ýmsu
leyti líkt. Fyrir tíu árum var framsókn í ríkisstjórn
með þeim afleiðingum, að þá var lagt til atlögu við
verkalýðshreyfinguna, sem varði hendur sínar með
margra vikna verkfalli, er þúsundir manna tóku þátt
í. I sumar fór á annan veg. Ríkisstjórnin lagði ekki til
atlögu við verkalýðinn, heldur tók sjálf að sér sátta
starf og gerði margvíslegar ráðstafanir til að greiða
fyrir samningum. Nú tókst að forða verkalýðnum og
þjóðinni allri frá stórverkfalli eins og því, sem háð
var, þegar framsókn var í ríkisstjórn 1955.
| Samt sem áður er hugsanlegt, að minna væri um
■ verkföll, ef framsóknarmenn fengju einir að ráða hér
já landi. Á dögum vinstri stjórnarinnar var það nefni
: l'ega tillaga framsóknarmanna, að öll verkföll væru
i-bönnuð. Ef slíkri stefnu væri framfylgt, mundi engin
i hætta á, að hér sætu „verkfallsráðherrár“ við vöíd.
i
Það gerðist 1957, að framsóknarmenn skipuðu
tnefnd þriggja manna til að gera tillögur um breyting
i ar á vinnulöggjöfinni. Oddviti nefndarinnar var Karl
' Kristjánsson, en hinir nefndarmenn ungir framsókn
armenn. Þessir þremenningar gerðu þá tillögu, að
m verkföll væru bönnuð í tvö ár, auk þess sem fjöl
margar aðrar breytingar í íhaldsátt yrðu gerðar á íög
um. Alþýðuflokkurinn og Alþýðubatldalagið gátu
hindrað framgang þessa máls, en ekki mun fram-
j sóknarmenn hafa skort viljann.
Svona eru heilindi Framsóknarflokksins. Þegar
hann sat að völdum, vildi hann banna verkföll með
öllu í tvö ár. En jafnskjótt og flokkurinn komst í
istjórnarandstöðu, þóttist hann vera róttækur verka-
jlýðsflokkur og tók að ýta undir hvers konar vinnu-
ideilur og verkföll.
I
i Ekki þarf að efast um, að framsóknarmenn
mundu breytast aftur í fyrri mynd sína, ef þeir kæm
nst í ríkisstjórn. Þá mundu þeir sýna enn einu sinrii,
að þeir eru íhaldssamasti flokkur landsins í félags- og
'mánnréttindamálum, — flokkur, sem trúandi væri
tflj að afnema- verkfallsréttinn í tvö ár eða lengur,
eins og til stóð 1957.
4 {10; ágúsf 1965 - ALÞÝÐUBLABIÐ
ODDUR SKRIFAR: „Mér datt í
hug. að margt gætum við Islend-
ingar svo einangraðir sem við höf
um verið, lært af öðrum þjóðum.
Og þó álít ég, að okkur beri að
forðast að apa allt eftir öðrum
eða að farga því sem gott er hjá
okkur sjálfum. scm er margt, fyr
ir það sem útlent er og fánvtt.. En
um það má segja, að valið getur
verið erfitt.
ÉG VAR AÐ KOMA frá útlönd
um. Ég hef dvalið erlendis í rúm
an mánuð. Ég dvaldi um skeið á
ágætu heimili í Danmörku. Það
var ýmislegt í umgengnisháttum
fólksins, sem ég tók sérstaklega
eftir og ég tel, að við, hérna lieima,
ættum að temja okkur. Þetta heim
ili var í raðhúsi í einu af úthverf
um Kauþmannahafnar. Húsráðend
ur eru millistéttarfólk. Þarna var
allt myndarlegt og eins og bezt
verður á kosið. Þó var þar ekki
neinn munaður — og sízt af öllu
óhóf.
EINN DAGINN SÁTUM við úti
í Ijómandi falegum garðinu. Við
vorum þar að drekka <affi og
rabba saman. Það var friður og
kyrrð alis staðar. Allt í einu kvað
við grammófónsmúsik út um op-
inn glugga á næsta liúsi. Ég sá að
húsráðendur urðu dálítið hissa, en
þau létu kyrrt, enda datt mér ekki
í líug að þau gætu haft nein af-
skipti af þessu. En þegar önnur
plata var sett á fóninn, stóð liús
bóndinn á fætur og hringdi.
SAMSTUNDIS HÆTTI grammó
fónseargið. Ég varð undrandi og
hafði orð á því. Þá sagði húsbónd
inn: „Fólkið þekkir ekkt siðvenj
ur hér. Húsbændurnir í þessu húsi
eru ekki lieima, en 'gestir Infa feng
ið að vera í húsinu. Hér dettur
engum í hug að leika á grammó
fón fyrir opnum gluggum*1. „En
ef fólkið liefði ekki hætt að
■|eika?“, sagði ég. „Þá hefði ég
hringt á lögregluna", svaraði hús-
bóndinn.
ÉG SÁ ALDREI menn á skelli
nöðrum fara eftir götunni. Hins
vegar sá ég menn fara og koma
Mjólk hækkar
í Danmörku
MJÓLKURVERÐ og rjóma hækk-
aði mjög fyrir nokkrum dögum f
Danmörku og er nú mjólkurlíter-
inn orðinn 3 aurum dýrari en ven-
ið hefur að undanförnu. Þessi
skyndilega og verulega verðhækk-
un stafar aðallega af auknum út-
gjöldum við vinnslu og dreifingu
mjólkurinnar auk þess sem starfs-
menn mjólkurbúa hafa nýlega far-
ið fram á launahækkanir. Mjólk-
urlíterinn í Kaupmannahöfn
hækkar svo sem áður segir um 3
aura danska en líterinn af rjóm-
anum um 16 aura. í þessu sam-
bandi má einnig geta þess, að
húsaleiga fer hækkandi í Dan-
mörku og bendir allt til aukinnar
dýrtíðarþróunar.
llr ic SiSvenjur þar og hér. ■ 3
+ Gramófóns garg út um opna glugga.
Öskrandi skellinöðrur.
í : ic NauSsyn á bættum umgengnisvenjum.
leiðandi vélhjól. Ég spurði hverju
þetta sætti og fékk það svar, að
það væri algerlega bannað að
fara á vélhjólum um hverfið. Hins
vegar mættu bifreiðar fara um
það, en ef nokkuð væri að bifreið
inni, sem gæti valdið óveniulegum
háváða, þá gæti eigandinn átt það
á hættu, að bifreiðin væri tekin
af honum og hann fengi sektir að
auki.
ÉG VARÐ VAR við fleira. En
ég læt þessi dæmi nægja, þau eiga
sannarlega erindi til okkar, sem
skeytum hvorki um skömm né heið
ur í þessu efni”.
Hannes á horninu.
Benzínsala Hjólbarðaviðgerðir
Opið alla daga frá kl. 8—23,30.
HjólbarSaverkstælSið Hraunholt
Jomi Lindargötu og Vitastígs. — Simi 23900.
* BILLBNN
Rent Qn Icecar
Sími 1 8 8 3 3
Tíglaplötur
—- fyrirliggjandi —
Lakkhúðaöar þilplötur
stærð 120 x 120 cm.
margir litir
G A B O O N —•' plötur
16 — 19 — 22 m/m.
Gahoon
sími 1-33-33
Auglýsingasíml
ALÞÝÐUBLAÐSINS
er 14906