Vísir - 11.09.1961, Blaðsíða 2

VlSIR
Mánudagur 11. septemljer 1961
2
yfirburðir færðu K.R.
gegn Akurnesingum.
Ötvíræðir
stórsigur
Það voru spcnntir áhorfend-
ur, sem röðuðu sér kringum
Laugardalsleikvanginn í gær
og biðu þess að Ieikur ársins
hæfist. Óspart var skcggrætt
um hver úrslitin yrðu og virt-
ist mcr af samtölum við all-
marga menn, sá hópurinn
stærri, sem hallaðist að sigri
K.R. Margir töldu og Akurnes-
inga líklegri og skírskotuðu þá
til fyrri leiks þessara aðilja á
sumrinu. Sem sagt mikið var
skrafað og bollalagt fyrirfram,
enda gat aðstaða beggja ekki
verið jafnari, bæði liðin með
15 stig fyrir þennan leik.
„Dómurinn ekki
of strangur."
Það leiðinlega atvik átti
sér stað í Ieiknum, að dóm-
arinn vísaði hægri innherja
Akraness, Skúla Hákonar-
syni út af leikvelli.
Þar sem ekki allir sáu
hvað olli brottrekstrinum
og öðrum fnnnst dómurinn
fullstrangur, náðum við í
dómarann, Hauk Óskarsson,
eftir leikinn og spurðum
hvað skcð hefði.
„Ég var aldrei í minnsta
vafa með að reka manninn
út af fyrir þetta brot. Dóm-
urinn var síður en svo of
strangur. Skúli hljóp að
Bjarna Felixsyni og hrinti
honum um koll á gróflegan
hátt. Þetta var því verra, þar
seni knötturinn var hvergi
nærri.“
Leikmenn beggja liða
velgdu sér góða stund fyrir
leikinn með léttum knattæfing-
um og kl. 15 rann upp hin
langþráða stund. Akurnesingar
léku undan hægri golu og voru
innan tíðar komnir í stórsókn.
En K.R.-ingar svöruðu þegar
í sömu mynt og leikurinn var
ekki gamall, þegar áhorfandinn
gat gert sér grein fyrir, að all-
ur leikur K.R.-inga var hnit-
miðaðri og nákvæmari en
þeirra Skagamanna. K.R.-ing-
arnir voru fljótari á knöttinn,
héldu honum stutt hver maður,
en byggðu upp hraðan, falleg-
an samleik, sem dreifðist um
völlinn eins og þeim bezt þótti
hverju sinni. Áberandi var
leikið á köntunum sérstaklega
fyrri hálfleik. Upphlaup Akur-
nesinganna voru þróttminni og
óákveðnari. Meira bar á snörp-
um rispum einstakra manna
með knöttinn að markinu. Sér-
staklega var þetta áberandi
með Þórð Jónsson, sem síðan
hélt knettinum of lengi, svo
allar frekari aðgerðir runnu
þar með út i sandinn. Ingvar og
Þórður voru virkustu menn
framlinu Skagamanna, en fram-
lína þeirra virtist mjög sund-
urlaus ,og lítt til stórræðanna.
Má þar kannske um kenna, að
Jón Leósson lék sem tilbaka
dreginn innherji og öll aðstoð
framvarðanna Sveins og Krist-
ins var í molum.
Framlína K.R.-inga átti
sem heild sinn bezta leik á
sumrinu. Örn Steinsen lék
nú aftur með sínum gömlu
félögum og hann hcfir cngu
gleymt, lék nú eins og hann
hcfur bezt gcrt áður. Nær-
vera hans var K.R.-framlín-
unni eins og vítamínsprauta.
Ekki má gleyma framvörð-
unum Garðari og Helga, sem
löngum stundum réðu gjör-
samlega miðju vallarins.
Leikur þessara tveggja
manna var lykillinn að vel-
gengni framlínunnar og
varnaraðgerðir einnig með
þeirri prýði, að á betra varð
ekki kosið. Þórólfur var
sannarlega í essinu sínu í
þessum leik. Leiknin og flýt-
irinn komu nú í góðar þarfir
og í þessum leik afgreiddi
hann knöttinn fljótar frá
sér en hann er oftast vanur
að gera og er það ennþá
meiri styrkur fyrir liðið.
Ellert átti sinn langbezta
leik á sumrinu. Var óþreyt-
andi tengiliður milli sóknar
og varnar og byggði vel upp.
Tökum svo nokkrar svip-
myndir úr leiknum.
Allur fyrri hálfeikurinn var
leikinn á miklum hraða, sem
kom fram á þeim síðari. Þegar
á 5. mínútu reynir Ingvar lang-
skot, sem Heimir ver auðveld-
lega. K.R.-ingar reyna slíkt hið
sama skömmu siðar eftir auka-
spyrnu en Helgi var vel á
verðinum, Á 9. mínútu kom
fallegasta upphlaup leiksins.
Átti það upptök sín hjá Erni á
hægri kantinum. Gunnar Fel-
ixson og Þórólfur blandast í
leikinn við vítateiginn og Þór-
ólfi tekst að senda knöttinn
hnitmiðaðri sendingu til Ellerts,
sem stóð illa að sendingunni,
en spyrnti samt viðstöðulaust
örlítið til hliðar við markið.
Þarna var vörn Akurnesinga
fallegast sundurleikinn, þó eigi
bæri erfiðið árangur í það
Framh. á 5. síðn
Björgvin Sehram, form. KSÍ afhentir fyrirliða K.R., Helga
Jónssyni, sigurlaunin, gamla íslandsbikarinn.
AB leikslokum
Stiyi eftir leikinn.
Eftir leikinn í gærdag
hafði KSÍ kaffiboð í hcr-
bergjum vallarstjórnar á
Laugardalsleikvanginum. —
Þar voru komnir saman, á-
samt báðum liðunum, for-
ystumenn knattspyrnumál-
anna, nokkrir af þátttakend
um fyrsta úrslitalciks ís-
landsmótsins og aðrir vel-
unnarar íþróttarinnar. Þar
var skeggrætt um leikinn
fram og aftur, rifjuð upp
gömul atvik frá liðnum dög
um og kappleikjum og rak-
in saga íslandsbikarsins.
Allir Akurnesingarnir
voru á einu máli um, að
betra liðið hefði sigrað og
sigur KR hefði verið fylli-
lega verðskuldaður. „Þeir
voru mikið betri, Vörnin lijá
okkur var mjög opin og sókn
arleikurinn allur í molum.
Við máttum kannske skora
eitt mark, en þá hefði KR
einnig mátt skora eitt — tvö
í viðbót“.
KR-ingarnir voru auðvit-
að allir í sjöunda himni yf-
ir sigrinum, enda voru flest-
ir sammála um að KR-liðið
hefði sýnt einn sinn bezta
leik í sumar.
„Við vissum að fyrstu 15
mínúturnar mundu ráða úr-
slitum leiksins. Fyrir okkur
gilti því að ná yfirhöndinni
strax í byrjun. Það tókst og
eftir það var sigurinn aldrci
í hættu“
★
Af þeim 22 Ieikmönnum
sem léku fyrsta úrslitaleik
íslandsinótsins árið 1912 cru
nú aðcins 12 á lífi.
Firnrn þeirra mættu i
kaffiboði KSÍ en þeir voru,
frá Fram; Friðþjófur Thor-
steinss., Gunnar Ilalldórss. og
Pétur Hoffmann Magnússon.
Frá K.R. voru Nieljóhníus
Ólafsson og Kristinn Pét-
ursson.