Vísir - 11.09.1961, Blaðsíða 4
4
Vf SIR
Mánudagur 11. september 1961
Yngstu leikhúsgest-
irnir síðustu árin munu
minnast hans meS glöSu
geSi fram eftir árum,
þau bíSa hans meS ó-
þreyju á hverjum vetri,
því aS ekkert er þakk-
látara en aS sýna leikrit
fyrir börn. Hver gleymir
því sem séS hefir, aS
fram komu á fjölum
leikhúsiS frumsýnir eftir
rétta viku.
að gera áhorfendur þátttak-
endur í þessu sem fyrst.
— Hvar og hvenær lékstu
fyrst?
— Það var víst á leiksviði
Verzlunarskólans í leikriti,
sem Valur Gíslason þýddi og
staðfærði. Þegar ég var í
Reykholtsskólanum innan
við fermingu einn vetur,
voðalegur ærslabelgur, vorú
einhverjir að segja við mig,
að ég ætti að fara í leiklist-
arskóla. Ég heyrði þetta
svona með öðru eyranu, en
svo sem mig langaði til þess,
þá ákvað ég að eiga ekkert
við leikaraskap fyrr en ég
væri búinn með Verzlunar-
skólann, og stóð við það. Svo
fór ég í leikskóla Lárusar fyrsti, sem útskrifaðist það
Pálssonar og síðan í Þjóð-
leikhússkólann,
Fréttamaður Vísis mælti
sér mót við Bessa á dögun-
um,. upp á blaðaviðtal að
gera, og svei mér,' ef hann
er bara ekki feiminn við
blaðamenn, þessi ' æringi.
Það er í sannleika sagt miklu
skemmtilegra að heyra hann
og sjá ærslast uppi á fjölum
en að spyrja hann til birt-
ingar á prenti. Hann tekur
,Horfðu reiður um öxl“,
skemmtilegasta hlutverkið,
sem þú hefur leikið?
Frh. á 10. síðu.
Hvað
finnst
AÐEINS
PAÐ
BEZTA
iTengdasonur óskast'
Þjóðleikhússins persón-
urnar Litli Kláus,
Gvendur smali, Tóbías í
Undraglerjunum, eða þá
Jónatan í Kardimommu-
það víst eins og einhverja
fjarstæðu og vill ekkert úr
neinu gera.
— Verður þetta skemmti-
legt hlutverk hjá þér?
— Ég er alltaf hræddur
um að ^fólk sé orðið dauð-
bænum ? Hvernig væru
þessar persónur, Bessi
þessar persónur öðru
vísi en Bessi túlkaði
þær? Það gæti staðið í
sumum að gera grein
fyrir því. En nú bætist
við eftir eina viku enn
ein persónan, sem hugs-
ast getur, að eigi eítir að
festast leikhúsgestum í
minni, nýjasta gerðin af
góða dátanum Svæk, í
leikritinu ,,Allir komu
þeir aftur,“ sem Þjóð-
leitt á mér í þessum skrípa-
hlutverkum. Jú, annars,
þetta er anzi skemmtilegt
leikrit. Þetta fjallar um
sveitamann, sem kemur í
fyrsta sinn í kaupstað, hann
hefur ekki mætt á réttum
tíma og er seinast fluttur
þangað í járnum. Þar
gengur hann undir próf, m.a.
hjá sálfræðingi, og þetta
verður svo sem endalausf
grí'n. Annars getur maður
eiginlega ekki talað um
þetta að svo stöddu. Þegar
kemur fram á síðustu æfing-
ar, verður maður hálfrugl-
aður, verður bráðmál að
sýningar fari nú að byrja til